Hırsızlık mı değil mi???
Türk Edebiyatında hırsızlık sorunu ..
Aşağıda parça parça toplayabildiğim bazı örnekler mevcut. türk edebiyatıyla ilgili dostlar varsa yorumlarını farklı örneklerini ya da eleştirilerini bekliyorum.
peyami safa kaldırımlar için necip fazılı hırsızlıkla suçlayınca verilen cevap
Necip Fazıl, 'Reşat Nuri'nin Çalıkuşu romanı, Yahya Kemal'in
İkinci Dünya savaşı öncesinde Türkiye'mizde kuşkusuz sağ da vardı, sol da vardı. Yasaklanmış bulunan örgütsel faaliyetler ve işçi hareketleri bir yana bırakılırsa, Türkiye'de fikir alanında genel ve kesin bir taraf tutma, zıtlaşma daha oluşmamıştı; belkide saflar bile tam belirlenmemişti. örnek mi istersiniz: Sonraki yılların büyük komünist
Sayfa 13Kitabı okudu
Peyami'den Nazım'a
İlk yazısı Sürü Adamı başlığını taşır. "Bir adam vardır ki, hiçbir düşüncesinde, hiçbir hareketinde, 'kendi kendisi' olamaz. Ne düşünse, ne yapsa, ne söylese kendini değil, mensup olduğu sosyeteyi, ırk, muhit ve dışardan aldığı telkinleri dile getirir. Kendiliğinden hiçbir şey bulamamıştır. Başka birinin sisteminden aldığı fikirleri ve akideleri o sistemin sahibinden daha softaca müdafaa eder. (...) Artık ölünceye kadar hiçbir realitenin mili, onun yabancı bir telkinle perdelenmiş gözünü açamayacaktır. Hayatın her şeyi her gün değiştiği halde, o, sakallı feylesofundan yahut iktisatçı şeyhinden bellediği, hiç değişmeyen birkaç ayet içinde kalmaya mahkum, ilerlediğini sanacak, yerinde sayacaktır. İçinde hep sürü insiyakları teptiği için şahsiyetten mahrum, insana en uzak insandır bu. Bir ferttir fakat şahıs değildir.(...) Bu sürü adamlarının yüz bin tanesi bir tek şahsa muadil değildir. Nüfusunu gerçekten artırmak isteyen bir memleket, bunların sayısını azaltmakla işe başlamalı ve fertlerden değil, şahıslardan mürekkep bir sosyete kurmanın yoluna bakmalıdır." (Tan, 23 Haziran 1935)
