Postmodernizm, artık kendi hakikatimizi ilan edemeyeceğimizi ya da kendi arzularımız adına konuşamayacağımızı söyler bize: Etkin biçimde, iğdiş edici bir yasa çıkarır. Kinik gerçekçilik duruşuyla, sadece bize, artık arzulayamayacağımızı, ümit edemeyeceğimiz ve önceden yapmış olduğumuz şeyleri tasarlayamayacağımızı söyler sadece.
Sayfa 230 - AyrıntıKitabı okudu
Ayartma, libidinal harcama sayesinde değil, oyun oynama ve blöf yapma sayesinde gerçekleşir. "Ölümümüzle, kırılganlığımızla ve bizi rahatsız eden boşluk ile ayartılırız" (Baudrillard, 1988: 162).
Sayfa 229 - AyrıntıKitabı okudu
Erkek kuramcılar açısından cinsel fark sorununa yönelmek özellikle zordur, çünkü kadınların sesini örtme riskini taşırlar: Ya kadınların lehine konuşarak; ya da kadınların seslerinin yokluğunu sürdürüp sessiz kalarak ve meseleyi göz ardı ederek; veya "iyileşme"nin ardından, kadınların düşüncelerini dinleyip erkek söylemi içinde yeniden yazarak..
AyrıntıKitabı okudu
"Düşünmek", yaşamı bir sanat yapıtı olarak üretmek için, aklın delilikle, yaşamın ölümle yüzleştiği yerde, kişinin kendisine karşı uyguladığı bir şiddet halinde, dışarıyı yaşanabilir, uygulanabilir ve düşünülebilir yapmak üzere dışarının çizgisini katlamaktır.
(Deleuze, 1991b: 151, 140, 127).
Sayfa 216 - AyrıntıKitabı okudu
Arzu, ne bir biyolojik itki, ne metafizik bir enerji, ne de simgesel bir yapıdır. Arzu, bir içkinlik düzlemidir.
Sayfa 198 - AyrıntıKitabı okudu
Ödipalleşmiş temsiliyet, düşünceyi ve cinselliği yüze doğru yöneltir. Hem düşünce hem de arzu, aşkın gösterenin beyaz duvarı ile aşkın gösterilenin kara deliği arasında tuzağa düşürülür (1988: 1678).
Sayfa 181 - AyrıntıKitabı okudu