Melih Cevdet Anday
Unutamayacağım anılarımdan biri, ünlü Fransız ozanı Philippe Soupault'yu Yaprak yönetim evimizde ağırlamamızdır. Gerçekte böyle bir ev yoktu. Orhan Veli, o zaman, bir apartmanın bahçesindeki tek odalı bir evde oturuyordu. Odanın duvarları çatlak çatlaktı. Döşeme dayama bakımından yoksuldu. Tuvaleti yoktu diyebilirim. Bu yüzden biz, ünlü Fransız ozanını bir lokantaya davet etmek istedik. Ama o razı olmamış buna, ille de Yaprakçıların yönetim evine geleceğim diye tutturmuş. Odaya iki gün içinde badana vurduk, çatlakları elimizdeki Yaprak dergileriyle kapattık, evlerimizden koltuklar, masa, kilimler, içki-yemek takımları getirdik. Hiç unutamam, şiir okuma sırası kendine geldiğinde, Orhan Veli, Soupault'dan yaptığı "Şakir efendi öldü / dün / gece Çerkeş'te / Çerkeş'te öldü gitti" çevirisini okudu. Biz gülüşmeye başlayınca, adam ne oluyor gibilerden bakındı. Anlattık. Bir daha dinledi. "Tamam" dedi, "benim şiirim bu." Sonra ülkemizden ayrılırken, "şiiri Türkiye'de buldum" diye demeç verdi gazetelere.
Melih Cevdet Anday:
Unutamayacağım anılarımdan biri, ünlü Fransız ozanı Philippe Soupault'yu Yaprak yönetim evimizde ağırlamamızdır. Gerçekte böyle bir ev yoktu. Orhan Veli, o zaman, bir apartmanın bahçesindeki tek odalı bir evde oturuyordu. Odanın duvarları çatlak çatlaktı. Döşeme dayama bakımından yoksuldu. Tuvaleti yoktu diyebilirim. Bu yüzden biz, ünlü Fransız ozanını bir lokantaya davet etmek istedik. Ama o razı olmamış buna, ille de Yaprakçıların yönetim evine geleceğim diye tutturmuş. Odaya iki gün içinde badana vurduk, çatlakları elimizdeki Yaprak dergileriyle kapattık, evlerimizden koltuklar, masa, kilimler, içki-yemek takımları getirdik. Hiç unutamam, şiir okuma sırası kendine geldiğinde, Orhan Veli, Soupault'dan yaptığı "Şakir efendi öldü / dün / gece Çerkeş'te / Çerkeş'te öldü gitti" çevirisini okudu. Biz gülüşmeye başlayınca, adam ne oluyor gibilerden bakındı. Anlattık. Bir daha dinledi. "Tamam" dedi, "benim şiirim bu." Sonra ülkemizden ayrılırken, "şiiri Türkiye'de buldum" diye demeç verdi gazetelere.
Ah, hayat! Buruk ve tatlı trajedi, mahvıma neden olan göz kamaştırıcı orospu!
Philippe Soupault / Mezar Taşları
Francis Picabia
Niçin
Seni mezarına dört köpeğinle
Bir gazeteyle
Ve şapkanla gömmelerini istedin,
İstedin ki taşına şunu yazsınlar:
İyi seyahatler.
Bir şey değil öteki dünyada da deli zannedileceksin
Sayfa 141 - Kırmızıkedi
Öldüğün vakit harikulade bir hava vardı.
Mezarlık o kadar güzeldi ki,
Hiç kimse mahzun olmadı.
~Philippe Soupault
Sayfa 184Kitabı okudu
Müze Olacak Bir Oda
Şiiri, bütün dünyada aradım, Türkiye'de buldum.
(Philippe Soupault)
Sayfa 133Kitabı okudu
Ben ilk defa duydum
Edebiyatla uğraşan herkes Philippe Soupault'yu tanır. Dada hareketinin şuurlaşıp surréalisme'i doğurduğu sıralarda o da Éluard gibi, Breton gibi bu cereyanın belli başlı şairlerindendi. Breton'la birlikte yazdıkları Les Champs Magnétiques, bu okulun nazariyelerine temel olmuş kitaplardan biridir. Soupault, sonra surréalisme'den ayrıldı.
Sayfa 222
Başımı öne egmeyi bilmiyorum artık
Cok mu ağır
Bilmiyorum ellerimde
Sabun kabarcigi mi tutuyorum ya da top güllesi mi
Yürüyorum
Yaşlanıyorum
Ama kırmızı kanım sevgili kırmızı kanım
Dolaşıyor damarlarımda
Bugünün anılarını sürükleyerek önünde
Ama susuzluğum cok büyük
Hala duruyor ve bekliyorum
Işığı
Cennet cennet cennet
Sayfa 79Kitabı okudu
GEORGİA - Philippe Soupault
"Gözüme uyku girmiyor Georgia
Uykusuzum Georgia
Bekliyorum Georgia
Düşünüyorum Georgia
Ateş de kar gibi Georgia
Geceye komşuyum Georgia
Kulağım kirişte Georgia
Kaçıp giden dumanı görüyorum Georgia
Karanlıkta usul usul yürüyorum Georgia
Koşuyorum işte sokaklar işte mahalleler Georgia
İşte bir şehir ki hiç değişmemiş
Tanımadığım bir şehir
Çeviren: Oktay RIFAT
ÂNİ DURAKSAMA
..Geceyi mi beklemek gerekir
Veya doğacak güneşi
Ve tüm yarınları
Daha iyi haykırmak veya susmak
Yabancı bir duvara
Bir kes daha çarpmak için
Uçurumun kenarına ulaşmadan
Durmadan uzatırız kollarımızı
Kör, sağır, dilsiz, kımıldamayan
Mutlak sessizliğe
Unutulmuş imkânsiz bir geri dönüş
Elleri gözleri kadar boştur
Akıl artık yolunu kaybetti
Bilmiyor durmadan nasıl yürüyeceğini.
Philippe Soupault
