Rabbim..Yarattığınım ben...
Senden ötürü sevmeli beni...
Susarak yalan söylenemediği için yakışıyordur belki de sessizlik insanlara!
Sayfa 133
Ben kabullendim bu ayrılığı..
Siyah kurdelemi astım yüreğime..
Yasımı ilan ediyorum..
"Şimdi sen git.
Giderken adresini bırak tüm yaşadıklarımızın hatırına...
Bırak ki canımın nerede yandığını bileyim..."
Herkesin dilinde olmasa da yüreğine oturmuş bir vazgeçişi var...kimi gidenden,kimi kalandan, kimi yanındakinden vazgeçmiş kendi bile bilmeden...
Sayfa 20
Gülümseyerek poz verdiğimiz fotoğraflara bakarken döküyoruz gözyaşlarımızı çoğu zaman...hayattaki en büyük ironilerden biridir bu belki de...
Sayfa 68
Her düş; kırıklığı ile yakar canı...
Sayfa 53
Şiir sokakta falan değil Bay'ım...
Şiir yokluğunda.
Herkesin, dilinde olmasa da yüreğine oturmuş bir vazgeçişi var şu aralar.. Kimi gidenden, kimi kalandan, kimi yanındakinden vazgeçmiş kendi bile bilmeden...Yoruyor hayat bizi ve kaçışlarda buluyoruz istemeden de olsa kendimizi..
Pardon bayım, siz bu aşktan gittiniz diye iflas tabelası mı asacaktık yüreğimize?