Herkesin, dilinde olmasa da yüreğine oturmuş bir vazgeçişi var şu aralar.. Kimi gidenden, kimi kalandan, kimi yanındakinden vazgeçmiş kendi bile bilmeden...Yoruyor hayat bizi ve kaçışlarda buluyoruz istemeden de olsa kendimizi..
Siz hiç çalan bir şarkıdan kaçtınız mı?
Suçlamıyorum kimseyi, kader de diyemiyorum... Öylece debeleniyorum işte yaşanmışlıkların izlerinde.
Sayfa 64Kitabı okudu
Keskin kalemi yüreğine saplanıyor insanın. Her cümlesinde ayrı anlamlar taşıyan bu kitapta mutlaka hayatınıza, ruhunuza dokunacak cümleler buluyorsunuz.. Günlük yaşantımızdaki sıradanlaşmış, basmakalıp sözlerin dışına çıkılmış, cümle kurgusu anlatılmak istenene farklı bir bakış açısı kazandırmış.
Alın elinize kahvenizi sonra da 
Pia Umy Y.G. ile sohbete başlayın... :) Okumanızı tavsiye ederim...
İrili ufaklı pişmanlıklarımdan yaptığım kafesimi kırmaya çalışırken buldum kendimi...
Ne kadar da zor...Hiçbir şeyi baştan savma yapmadığım gibi bunda da iyiymiş işçiliğim...Hakkımı vermem gerek...
Şimdi düşündükçe, gidişinde kendimi avuttuğum tüm kötü anılara rağmen, güzellikleri gizlediğimi gördüm en derinlere...İyilikler de varmış sana dair, bize dair... Nasıl gittiysen artık, üstüne basa basa ezmişim gömercesine...