Şerefine aşkın, acının, anıların
Dolsun kadehler..
Okur Takip Önerileri
İkide bir onu rahatsız edeceğim, bunun canını sıkacağım diye düşünmesene. İnsanların hoşuna gitmiyorsa şikayette bulunabilirler. Şikayet edecek cesaretleri yoksa bu onların sorunu.
Sayfa 107 - CanKitabı okudu
İnsan kendisini unuttuğunda dünyayı kendinin kılar.
Sayfa 122 - Metis
Beyinlerimiz anlaşılabilecek kadar basit olsaydı, bizler onu anlayacak kadar akıllı olamazdık.
Dünyaya geldiğiniz gün bir yandan yaşamaya, bir yandan ölmeye başlarsınız.
İnsanlar yaşatarak yaşar birbirini ve hayat meşalesini, birbirine devreder koşucular gibi. Hayat bir işinize yaramadıysa, boşu boşuna geçtiyse, onu yitirmekten ne korkuyorsunuz?
Doğa bunu böyle istiyor. Bize diyor ki: Bu dünyaya nasıl geldiyseniz, öylece çıkıp gidin. Ölümden hayata geçerken duymadığımız kaygıyı, hayattan ölüme geçerken de duymayın.
Sokrates'e: Otuz zalimler seni ölüme mahkum ettiler dedikleri zaman: Doğa da onları! demiş.
Ölüm uzun ömürler kısa ömür arasındaki ayrımı kaldırır çünkü yaşamayanlar için zamanın uzunu kısası yoktur.
İnsanın özünde soyluluk olmadı mı, dünyanın tacını giyse yine çıplak kalır.
Kral Dionysios, Platon'a, İran işi, uzun, damalı ve kokulu bir elbise hediye etmiş. Platon: Ben erkeğim; kadın elbisesi gitmek istemem, diyerek almamış; ama Aristippos almış ve demiş ki: İnsan ne giyerse gitsin, erkekse yine erkektir...
Bir amaca bağlanmayan ruh, yolunu kaybeder; çünkü, her yerde olmak hiçbir yerde olmamaktır.
Zincirlerimizi götürürüz kendimizle birlikte; tam bir özgürlük değildir kavuştuğumuz; döner döner bakarız bırakıp gittiğimize; onunla dolu kalır düşlerimiz.