Yüzlerimizi oluşturan organlar hepimizde aynıdır. Hepsi aynı yerde durur hep. Gözler, dudaklar, burun, kulaklar, çene... Ama ilahi dokunuştan mı ne, aynı şeyler, aynı yerde bambaşka şekillere girerler. O yüzden de aslında kimse kimseye benzemez.
Şefkat diyorum ne güzel şey değil mi?
İnsanın içini ısıtıyor.
Nerde karşına çıkacağı belli olmuyor .
Dili , Irkı , coğrafyası yoktur şefkatin .
Şefkatin ırkı vicdan, coğrafyası yürek, dili sevgidir...
Nursel Tosun Tuzlu