Uzun bir serüven oldu büyük umutlar benim için, Dickens'ın kaleminden okuduğum 2. Kitap bu ilki 
İki Şehrin Hikâyesi idi bu iki kitabı karşılaştırdığım zaman İki şehrin hikâyesi karakterler ve olay örgüsü bakımından daha yüzeyseldi çünkü odaklanılmak istenen yer çok daha farklıydı. Ancak bu romanda Charles Dickens bizi kendi hayatlarımızdan bir parça bulabileceğimiz bir serüvene çıkarıyor.
Her karakterin geçmişleri, kişilikleri,konuşmaları öyle bir işlenmişti ki dediğim gibi kendi hayatlarımızdan bir iz bulamamak imkânsız. Umutları tek tek tükenen ve hayatının amacını yavaş yavaş kaybeden Pip'in yaşadıklarını iliklerimize kadar hissediyoruz bu serüvende, Joe ve Herbert gibi dostlara herkesin ihtiyacı vardır hayatında adeta hayran bırakıyor kendine bu dostluk bağları.
Kitapta roman boyunca duygusallık veya herhangi bir vicdani belirti göstermeyen Miss Havisham ve Estella'nın da Pip ile geçirdikleri son anda aslında duygusuz olmadıklarını buz tutmuş yüreklerinin altında kalan az buz bir vicdan azabını görüyoruz. Bana kalırsa çok daha fazla okunması, övülmesi gereken bir eser. İngiliz Edebiyatı'nın gelmiş geçmiş en iyi romanlarından biri kesinlikle Büyük Umutlar...
Şükretmen gereken şeyleri bir düşünsene...
