Bedava olduğu halde hiçbir zaman yetmeyen, kula ve padişaha şaşmaz eşitlikte dağıtılan zaman, bu iki adamı birbirini tanımaz iki insan haline getirmişti.
Cömertlik varlıklı insanların erişebileceği bir erdem değildir. Fırın sahibi bir adamın bir kasa dolusu ekmeği fukaraya dağıtması ile aç bir dilencinin güçbela edindiği iki lokma ekmeği kimsesiz bir çocukla paylaşması bir midir?