"Pırlantadan alınmayan vergi kitaptan alınıyordu, çünkü pırlanta alandan değil kitap okuyanlardan korkuyorlardı.Her yer puttu; üstelik bu putlar cahiliye devrinin Arabistan'daki gibi taştan tahtadan değil etten kemiktendi.İnsan kendisine dahi kendisi ile kavga etmeden teslim olmamalıyken, kimileri tereddüt etmeden birilerine kul köle oluyorlardı.Diplomayla, belgeyle, tezle, evrakla, resmi mühürle adam olunduğunu sanıyordu...
Birileri, birilerine kim olması gerektiğini öğretiyor, o birileri de olmamaları gereken kimliğe yaklaşmanın korkusu ile yaşıyorlardı."