Bir kerede ölmeyiz genellikle, parça parça ölürüz.
Sayfa 35Kitabı okudu
Erken yaşta başlamıştım okumaya, 14 yaşında, ışıkları söndürüp okuma lambasını yorganın altına gizlemek zorundaydım, çünkü babam çağdaş ve anlamsız emek ruhuna uygun olarak ertesi sabah işine dinlenmiş olarak gidebilmek için ışıkların akşam sekizde söndürülmesini talep ederdi.
Sayfa 40Kitabı okudu
Bir savaşta düşman bertaraf edildiği anda bir denge boşluğu oluşur ve yeni bir düşman biçimlenmeye başlar. Sol'u yok edersen Sol olmaya başların. Bataklık gibidir ve pek çok büyük adam bu denge değişiminin tuzağına düşmüştür. Siyaset, savaşlar, davalar - binlerce yıldan sonra bir çuval boktan başka bir şey yok elimizde. Düşünmeyi öğrenmenin zamanı geldi.
Sayfa 86Kitabı okudu
Dayanıklılık bazen hakikatten daha önemlidir.
Sayfa 149Kitabı okudu
İnsan bir işte yıllarca çalışınca zamanı başkasına aittir. Yani, sekiz saatlik vardiyada bile günün elinden alınmıştır. Buna işe gidip gelme süresini, yemek yemeyi, uykuyu, yıkanmayı, giysi, otomobil, lastik, akü satın almayı; vergi ödemeyi, sevişmeyi, ziyaretçi ağırlamayı, hastalanmayı; kaza yapmayı, uykusuzluğu, çamaşırı, hırsızlık endişesini, iklimi ve diğer şeyleri eklersen, insanın kendine zamanı kalmaz. Ve mesai duyurusu yapıldığında bu gerekliliklerin bazılarını iptal etmek gerekir, uyku gibi, hatta sevişme gibi. Ne lan bu?
Fakat iş insanları yatıştırır, yapacak bir şey sunar onlara. Çoğunu düşünmekten alıkoyar. Erkek ya da kadın, insanlar düşünmeyi sevmezler. Onlar için iş mükemmel bir sığınaktır. Onlara ne yapacakları, nasıl yapacakları ve ne zaman yapacakları söylenir. 21 yaş üzerindeki Amerikalıların %98'i çalışıyor, yürüyen ölüler. Bedenim ve aklım bana 3 ay sonra onlardan biri olacağımı söylüyordu. Duraksadım
Sayfa 133Kitabı okudu