"Yüzünde çiçek açtırmadığınız insanların en son mezarında da çiçek açtırmayın."
Ben bunu yaşadım ve çokta sinir oldum. Yaşarken -kim olursa olsun- acısı ve yarası olduğunuz insanların mezarında size gözyaşı dökmek bile hak değil ki daha mezarına çiçek koymak? Hayırdır öldürdüğünüz mutluluklarını bir çiçekle mi kapatmaya çalışıyorsunuz?
Henüz namlularda tüten barut kokusu silinmemişken
Fransız ile İngiliz’in elinde tuttuğu
sömürgelerde anti kolonyal direnişçiler
Kışı atlatan kardelenler gibi bir bir açıyor
Ve Uzak asyada çekik gözlü
Çifte Çelik verilmiş damascus kılıcı gibi dirençli devrimciler
paris ve Londra sokaklarını sarsıyordu
Büyük yıkım sonrası korkmadan
Monotonluk bir yazarın ölüm ilanıdır. Pislik, rahatsızlık, açlık, soğuk, travma, dram; bunların hiçbir önemi yoktur. Bunların hepsinden biraz biraz yaşamış ve bunlardan ancak cesaret almışımdır. Ama monotonluk sıradanlığın küçük nemli dünyasına hapsolmak, güzellikle ışığın yavaş yavaş aşınması, taviz vermek ve belirli bir hayatı yaşamak; işte bunlar yazmayı imkansız kılar.
Sayfa 15 - Kafka Kitap
Bir adam pislik içinde, leş gibi kokarak ölüm döşeğinde yatarken, meleklerin en kutsalı olan Azrail gelir ve ona bakar. Adam ölmeye cesaret edebilir mi? Arkasını döner, yatağına iyice gömülür; ölmesi imkânsızdır.
askerlik, gelibolu, adilhan, keşan, edirne, nahit hanım, orhan veli
az önce canım 
Orhan Veli Kanık ın 
Vazgeçemediğim kitabında
yolculuk adlı şiirini;
Ne var ki yolculukta,
Her sefer ağlatır beni,
Ben ki yalnızım bu dünyada?
Bir sabah kızıllığında
Yola çıkarım Uzunköprü'den;
Yaylının atları şıngır mıngır;
Arabacım on dört yaşında,
Dizi dizime değer bir tazenin,
Çarşaflı, ama hafifmeşrep;
Gönlüm şen olmalı dğeil
Gerizekalı insanlarla yaşamı paylaşmak zor ölümü paylaşmak daha zor
İnsanların rahat ve huzurlu hissettiği evin sonralarda "cenaze evi" diye anılması sinir bozucu ve berbat!
"Cenaze evi burası mı?"
"Cenaze sahipleri burada mı?" vs.
Onlar açısından baktığında normal ama benim açımdan hiç normal değildi. Kanayan yarayı parmaklıyorlar gibi geliyordu.
Ben de hepsinin boğazını
Birinci kural yaradana hangi kelimelerle tanımladığımız kendimizi nasıl gördüğümüze aynı tutar şayet tanrı dendi mi öncelikle korkulacak utanılacak utanılacak bir varlık geliyorsa aklına demekki sen de korku ve utanç içindesin çoğunlukla yok eğer tanrı dendi mi evvela aşk merhamet ve şevkat anlıyorsan sen de bu vasıflardan bolca mevcut
Mutlu olan ölüm: ölmemek
Ölüm kelime olarak o kadar karşıma çıktı ki birkaç gün önce gerçeğe dönüştü.
Bu bir ipucu muydu bilemedim. O kitabı tamamlamayı düşünüyordum ama şimdi kapağını bile göresim yok.
Oy kullanma listesinde adı vardı ama kendi yoktu.
Geçen ki seçimde müşahir olmuştuk ve kendileri akşama kadar bizimle kalmıştı; o zaman şiddet olayları baya yaşandı ve
BENİM RUHUMA NASIL İŞLEMİŞ BU?
Boş beleş kalabalıklar içinde,
Sesler çokta siyah oluyor.
Yağmurlar alıp alıp götürse de pislikleri,
Hiç bir zaman temizleyemiyor.
Buralarda zaman çabuk geçiyor,
Ama aklımda karmaşalarla.
Buralarda hayatlar değişik oluyor,
"Bunun için deriz ki Allah'ın yarattığı şeylerin hiçbirinde pislik, çirkinlik ve zarar yoktur. Her türlü kötülük, insanın elinin değdiği şeylerde aranmalıdır."
Sayfa 31
Felicindo ondan azıcık borç isteyecekti, ama tam o sırada evlerin oradan bir horoz öttü. Köyün son horozuydu bu, kurban edi- lecek fedakâr horoz, ölüm ülkesinden geliyordu sesi; sırf pislik olsun diye keyifle, yanlış zamanda ötüyordu. Ve horoz üüürüsü geceyi kırar kırmaz, bu ışıltılı süvari, çalılıkların arasından ateşler saçarak dağın içinde yok
Sayfa 183
Ve mahalledeki bu küçük evde yalnız başına kaldı. Pislik yavaş yavaş çevresini sardı, kuşattı, yatağına dek ulaştı, sonra içinden çıkılmaz biçimde egemenliği altına aldı onu.
Ev aşırı kirliydi. Evinden hoşlanmayan zavallı bir adam için daha içine girilebilir, zengin, aydınlık ve sürekli güler yüzlü olan bir başka ev vardır: Kahve.
