Yazarın daha önce okuduğum 2 kitabından olsa gerek beklentilerimin altında kalan bir kitap oldu. Kitabın son cümleleri olan 'Bu öyküyü yazdıktan sonra Hiç' e ilişkin zihin karışıklığımın bir nebze olsun dineceğini sanmıştım.Sandığım gibi olmadı. Kafam yazdıkça daha çok karıştı ' cümlesi çoğu okurun da ortak fikri olacaktır diye düşünüyorum.
İlk başlarda kendi halinde bir Hattat'ın yalnız yaşamını, bazen geçmişini , düşüncelerini kendi iç sesiyle anlatan yazar, bir süre sonra sadece HİÇ kelimesini detaylı bir taramayla akademik tartışma seviyesinde incelemiş, kaynaklarıyla kendine gelen mesaj-maillerle de destekleyerek bu kelimenin anlamını irdelemiş, ancak sonda da dediği gibi 'HİÇ' lik hakkında şahsen bana çok bir şey katamamıştır.
Ne olursa olsun, sırf başlardaki tespitleri , orjinal cümleleri ile bile okumaktan pişman olmadığım bir kitaptı.