PiSSoKaKKeDiSi
@pissokakkedisi
Dilsiz dudaksız sözler söyleyeceğim sana, bir şeyler anlatacağım bütün kulaklardan gizli, herkesin ortasında konuşacağım; ama senden başka duyan olmayacak söylediklerimi...
932 okur puanı
Temmuz 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Önceleri kimse beni dövmezdi. Ama sonra her şeyi öğrendiler ve zamanlarını, benim bir şeytan, bir baş belası, lanet olasıca bir sokak kedisi olduğumu söyleyerek geçirmeye koyuldular. Buna aldırdığım yoktu…
Özlemini çektiğiniz ilişki -gerçek bilgelik, erdem, güç, cesaret, tutku ve aşk dolu bir yaşam,- zaten sizin içinizde yaşıyor…
Sayfa 26
Yaşamın sizin için gelecekte ne planladığını hayal bile edemezsiniz. O zaman, sizi mutsuz eden neyse, onu geride bırakın…
Sayfa 25
Okur Takip Önerileri
Geride brakmak için, önce bağlanıp kalmanın artık işe yaramadığını kavramamız gerekir!
Sayfa 19
İnancımız görülene değil, görülmeyene olmalıdır; çünkü (zaten) görülmüş olanlar için kimin umudu vardır ki?
Sayfa 18
Her biri değişik derecelerde, geride bırakmanın ve ruhsal gelişimin, kırçiçeği tarlasına yağan yağmur gibi olduğunun, ancak kendi kendimizi sınırlamaktan kendimizi kurtardığımız
ölçüde çiçek açacağımızın bilincine varmışlardı…
Sayfa 17
Yusuf'un gözleri bir derin kuyu…
Yusuf'un gözleri bir gizli bahçe…
Yağmur yemiş gül vurgunu…
Bir yasak kent surları kuvvetli…
Birr iç şehir kapıları kilitli…
Yağmurdan sonra açan güneş Züleyha'ya Yusuf'un gözleri…
Güneşten sonra yağan yağmur…
Yusuf’un gözleri zindan…
Nedir bilmeyen Züleyha'nın zindanı…
Yusuf'un gözleri Züleyha'nın zindanında gün başlangıcı…
Bir derin kuyu Yûsuf 'un gözleri…
Evvel Yûsuf 'un gözleri…
Âhir Yûsuf 'un gözleri...
Anı yaşarken başka hiçbir şeyin o anla aranıza girmesine izin vermeyecek şekilde çalışıyordu beyin...
An, sen ve evren: Denge...
Anı yaşarken başka hiçbir şeyin o anla aranıza girmesine izin vermeyecek şekilde çalışıyordu beyin...
An, sen ve evren: Denge...
Ait olmama duygusu her zaman kalbinin bir parçası olmuştu...
Sahip olabilmek adına, sahip olduklarımıza tırnaklarımızı korkuyla geçirdiğimizde, ne çatlayıp filize dönüşebiliriz ne de çürüyüp içimizdeki tohumları toprağa bırakabiliriz. Sahip olmak için doğmadık biz!
Ne olduğumuzu ve ne olabileceğimizi ancak kendimizle yüzleşebilirsek anlayabiliriz...
Ne olduğumuzu ve ne olabileceğimizi ancak kendimizle yüzleşebilirsek anlayabiliriz...
Bize güç veren şey aynı zamanda en büyük acizliğimiz de olabilir...