“Artık onları pek hatırlamıyorum. Yani somut şeyler vardır ya hani; sesleri nasıldı, kıyafetleri nasıl kokuyordu... Sanki uyanıp bir rüyayı hatırlamaya çalışmak gibi. Bir anlığına orada, fakat sonra bir bakmışsın gitmiş. “
“Uçmanın en önemli şartı gönül huzurudur”demişti bilge bir kelebek. Bilge olmak için yaşı biraz genç sayılırdı. Kelebeklerin ömrü sadece bir günmüş. Bunu öğrenince aslında onun ne kadar yaşlı olduğunu anladım. Gönül huzuruyla bu dünyadan uçup gittiğine eminim.
Sevgi bazen hiç umulmadık bir yerden gelir. Bazen bulutların arkasından çıkmasını beklersin,ama o içimizde bir yerdedir. Herkes kendi gökkuşağını içinde taşır. Yağmurdan sonra güneşi görmek yeterlidir...
“Rick ancak o zaman öfkeden ne düşüneceğini bilemeden yürürken arapsaçı gibi birbirine girmiş yaban güllerinin içine dalmış olduğunu ve dizlerine kadar dikenlere batmış olduğunu fark etti.Ne yapacağını bilemez bir halde dikenlerin altında kaybolmuş ayaklarına baktı.Kim bu kadar aptalca bir duruma düşerdi ki ?Ve bir insanın kalbi nasıl bu kadar güçlü atabilirdi?”
.