Sarı saçlı mavi gözlü çocuklar ölüyordu dünyanın bir yerinde
İpek saçlarının saman sarısı olmasına gerek yok,
Mavi gözlüydü onlar, deniz mavisi
Gerçi, kimisi buğday tenliydi
Sahi, önemi var mıydı samanın buğdayın?
Bebekti, küçücük elleri avucuna sığanından hani,
Hani daha güzelini duymadığın o tertemiz bebek kokusuna haiz olanından,
Gerçi, her bebek, öyle değil miydi?
Çocukken biz dondurma yer taso oynardık,
Hiç bomba düşmedi yanımıza bizim,
Biz hiç Gazze olmadık
Süt içerken ana kollarında uyuklayan çocuklardandık biz,
Soğuk yatakta ipi çekilmiş sağlık cihazlarının plastik kablolarını öpmedi çürüyen bebek cesetlerimiz...
#getoutofrafah
"Şimdi küçük plastik bebek, izninle sana bir tokat atacağım. Bana kızma n'olur. Hem plastik olduğun için canın da acımaz. Herkes beni hırpalıyor ve ben kimseye diyemiyorum. Plastik de olmadığım için canım yanıyor. Ama bak söz bir daha vurmayacağım. Bir kere vurup hepsinden -herkesten- her şeyden hıncımı alacağım. Bir şey olmaz korkma tamam mı, ağlayınca bir de uyuyunca geçiyor."
Sayfa 113Kitabı okudu
