400
400.gün... Evet sevgili tam 400 gündür hasretini çekiyorum. Bir gün bile senden vazgeçmedim. Bir günüm yok ki sana ihtiyaç duymadığım. Bir günüm yok ki seni aramadığım. Sakın işleri kendin için zorlaştırıyorsun deme sevgili, senden de bunlar duymayayım. Ne hissettiğimi ne sen ne de başkaları biliyor. Neler yaşadığım bir tek ben biliyorum. Artık
Alıntı
Biz Büyüdükçe.
Çocuk yaşta o kadar kolay ki mutlu olmak. Bakkalın verdiği fazladan bir şekerli sakız, yerde bulduğumuz 3 santim çapında plastik bir taso,
su birikintisinden geçerken zıplayarak geçmek ve ıslanmak... Bunlardı bizi mutlu edenler, yüzümüzü gülümsetenler ve aynı zamanda da gözlerimizin ta içini.
O zamanlar kalp kırıklığı yok hiç, hayal
Alacakaranlık. Belki de ölüyorum. Uğursuz şekiller yatağımın etrafını çevreliyor: kalp monitörleri, oksijen tüpleri, serum şişeleri, plastik boru sarmalları. Ölümün bağırsakları bunlar. Göz kapaklarımı kapatıp karanlığa süzülüyorum.
Annem ve Hayatın Anlamı
Irvin D. Yalom
GOİANİA KAZASI
13 eylül 1987'de brezilya'nın goiânia kentinde vuku bulmuş geçen yüzyılın en trajik kazalarından bir tanesidir. radyoloji konusunun ne kadar hassas olduğuna, radyoaktif maddelerin konuyla alakası olmayan kişilerin eline geçtiğinde nasıl korkunç hasarlar verebildiğine çok güzel bir örnektir, ki keza times dergisi çernobil'den hemen 1 yıl sonra
İzlememiz Gereken +200 Film
1- Yağmur Adam (Otizm)
2- Benim Adım Sam (Zeka geriliği olan bir baba ve kızı)
3- Sol ayağım (Fiziksel engeli olan bir adam)
4- Guguk Kuşu (Psikiyatri kliniğinde geçen olaylar)
5- Aklım Karıştı (Psikiyatri kliniğinde geçen olaylar)
6- Akıl Oyunları (Şizofreni)
7- Wilber Ölmek istiyor (İntihar ve Depresyon)
8- İçimdeki Deniz (Ötenazi isteyen bir