Sokrates ölüme mahkum edilmişti, ama davayı açanların niyeti, onu öldürtmek değildi. Platon'un Kanunlar'ı bu niyet eksikliğini telafi etmektedir. Platon burada engizisyon teorisini serinkanlılık ve titizlikle inceden inceye geliştirir. Özgür düşünmek, siyasal kurumları eleştirmek, gençlere yeni düşünceler öğretmek, yeni din uygulamaları, hatta görüşleri getirmeye kalkmak, bunlar hep açıklanmış ölümlük suçlardır. Platon'un devletinde Sokrates'e kendisini kamuya açık bir mahkemede savunma fırsatı hiç verilmeyebilirdi.