Hasan Ali Yücel klasikleri
Akışınızı işgal ettiğim için kusura bakmayın. Okudukça işaretleme amaçlı. Tamamen kişisel :)
1. Gurur ve Önyargı - Jane Austen
2. Geceye Övgüler - Novalis
3. Mutlu Prens - Oscar Wilde
4. Seçme Masallar - Hans Christian Andersen
5. Kerem ile Aslı - İsa Öztürk
6. Yürek Burgusu - Henry James
7. Duino Ağıtları - R.M.Rilke
8. Modeste Mignon
Özdemir Asaf
POETİKA
Yaşadım da yoruldum, bir ağır-işçi gibi,
Uyudum da uyandım, binlerce kişi gibi.
Bana düşünmek vardı, payıma onu aldım,
İşledim de işledim bir hüner-işi gibi.
Horlandı, beğenildi; inandım, alınmadım,
Yolun geleceğini çizdim, geçmişi gibi.
Zor dönemler olmadı-değil, olsundu, oldu,
Ne koştum ne de durdum kaçak gidişi gibi.
Bu konuyu burada bırakıyorsam birden,
Olmasın diyedir bir şeyin bitişi gibi.
POETİKA
Yaşadım da yoruldum, bir ağır-işçi gibi
Uyudum da uyandım, binlerce kişi gibi
Bana düşünmek vardı, payıma onu aldım
İşledim de işledim bir hüner-işi gibi
Horlandı, beğenildi; inandım, alınmadım
Yolun geleceğini çizdim, geçmişi gibi
Zor dönemler olmadı-değil, olsundu, oldu.
Ne koştum ne de durdum, kaçak gidişi gibi
Bu konuyu burada bırakıyorsam birden,
Olmasın diyedir bir şeyin bitişi gibi.
Özdemir Asaf
KATARSİS HAKKINDA...
Katarsis, sanat (ve dolayısıyla edebiyat) vasıtasıyla kişinin içinde birikmiş/bastırılmış duyguları dışa vurması ve arınması durumuna verilen addır.
• İlk olarak Aristo’nun Poetika adlı eserinde yer bulmuş bir kavramdır. Platon’un Devlet adlı eserinde de sözü geçer. Antik Yunan’da ruhun kötülüklerden