şu haber bültenini Pollyanna izlese depresyona girerdi, bunlar nasıl haberler...
124
Düşünsenize;
Çam kokulu bir ormanın ulaştığı
Uçsuz bucaksız bir kumsal,
Masmavi engin bir deniz ve
Üzerinde pamuk pamuk bulutlarıyla
ben senden daha maviyim iddiasında ki gökyüzü,
Yüzüne vuran meltemin huzur etkisine
Dur ben de varım diyen ruhunu okşayan bir müzik.
Ve tüm bu güzellikler içinde ve etrafındakilerden bihaber veya kayıtsız
ücreti mukabilinde mesaisini dolduran
mutsuzluk abidesi bizler!
Evet dostlar,
Dünyaya bir defa geldik
ama
mutlu olmayı beceremeden gidiyoruz!
Varalım artık farkına mutluluğun!
Pollyanna olalım demiyorum ama
Varlığımızın ve güzelliklerin farkına varıp
Küçük şeylerle de olsa
günü mutlu bitirmeyi becerelim.
Derda Yuşa
10 Şubat 2021
Pollyanna saçlarını tarayıp dursun nutuk penceresinde.
Benim bitip tükenmek bilmeyen yaşam kavgamda, ruhumda kanayan yaralarım var.
Allah dayanabileceği kadar acı verirmiş insana...
“Pollyanna, Sana göre insan
Profiterol yer gibi yaşamalı..
Bir çamur deryasının içinde
Küçük beyaz mutluluk topları yakalamalı.
Bense vücuduma şiirler saplıyorum durmadan.
Sen de bilirsin ya Allah
Dayanabileceği kadar acı verirmiş insana..."
Didem Madak
Coğrafya kaderdir.
Fakat sen değildir diyorsun.
Kalk, oku, bilinçlen diyorsun.
Kaderini kendin yaz diyorsun.
Diyorsun da diyorsun.
Fakat sevgili Pollyanna,
Bilmez misin, küçük bir taş damlasının okyanusta nelere sebep olduğunu?
Düşün ki, bu coğrafyada milyonlarca taş okyanusta seyahat eden sandalıma tuzak kuruyor.
"...artık senden mektup beklemediğimi söylemek için yazıyorum Pollyanna
son şiirini yazmaya cesaret edememiş bir şair olarak."
Didem Madak 🖤
Uyumadığım gecelerin sabahında,
Göz altlarımdan mor çocuklar doğardı.
Mor çocuklarıma ninni söylerdi sabah ezanları.
Fırtınada ters çevrilen şemsiyelere benzerdi,
Duaya açılan avuçlarım.
Avuçlarıma kar yağardı,
Kimi zaman tipi.
Kaç kere avuçlarımda mahsur kaldım.
Birkaç kış geçti Pollyanna,
Ben hep mahzun kaldım.