Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.9
ESMER BOTAN
ESMER BOTAN
@porxelekk
Herkese Mezarlık Bi Sana Gül Bahçeyim BEŞİKTAŞ @esmerbotann
veteriner teknikeri
İSTANBUL
ŞIRNAK
89 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Stefan Zweig'in kitaplarını tabiri caizse bayılarak okuyorum. Betimlemeleri ve teşbih sanatını ustalıkla kullanmasına hayranım. Yakın zamanda okuduğum Halil Cibran'ın Ermiş kitabında "Konuştuklarınızın çoğunda, düşünce yarı yarıya katledilir. Çünkü enginlerin kuşudur düşünce, kelimelerin kafesinde kanatlarını açsa da uçamaz." diye bir alıntı yer alıyor. Kitabı
okurken sıklıkla bu alıntı geldi aklıma çünkü Zweig bu kalıbın dışına çıkıyor, kelimeleri kafasten çıkıp engin maviliklere doğru kanat çırpıyor. Kelimelerle oynamasını o kadar iyi beceriyor ki hayranlık duymaktan başka bir şey gelmiyor insanın elinden. Kısacık bir öyküde bile halet-i ruhiyenizi değiştirmeyi başarıyor; bunu da insan psikolojisini çok iyi bilmesi ve tanımasıyla yapıyor. Stefan Zweig kitaplarını büyük bir hazla okuyorum ve tükendikleri için de çok üzülüyorum, keşke hiç bitmese...
Bittiğinde insanı uzun bir süre duvara baktıran kitaplardan biri... Bir sır, o sırra hem sebep olmak hem de korumak uğruna hayatını adamak... Bazen hırslarımıza kapılıp kurduğumuz büyük cümleler bizi pişmanlıktan Amok koşucusuna çevirebiliyor. Amok ney biliyor musunuz? Okumadan önce ben de bilmiyordum, bana ufak bir anı anımsattı, tam kapılmamışım ki bir yerde durduğumu anımsıyorum. Gerçi durdurmasalar duramazdım; sonuçta ilaçlar uyuşturan şeyler... Yoksa o koşunun sonu malum.
Söz vermenin hep sonuçları vardır, bedelini ödemeye hazırsanız günü gelecektir. Verilen sözler insanı ölüme sürükler mi? Ne olursa olsun sözünüzü tutmakta kararlıysanız sürükler. Nasıl bir ölüm olacağını siz seçin, kitaptaki bana çok romantik geldi ama aynı zamanda acınası olduğu gerçeğini yadsıyamam.
Zweig'in kadın karakterleri için bir yerde 'zavallı' gibi bir tabir okumuştum ama ben hep güçlü kadınlar olarak gördüm. Bu da öyleydi... Olmak isteyip olamadığım bir yanı vardı, bende eksik olan bir şey... Tam tanımlayamıyorum ama belki bu yüzden bana böyle geliyordur. Bu kitap hakkında daha fazla şey söylemek istemiyorum. Aslında bu satırları bile niye yazdım bilmiyorum. Bildiğim tek şey kendime yazdığım. Keyifli okumalar.
İtalya'da başlayıp İstanbul'da sona eren macera. Yazarın da söylediği gibi bu kitapta Dante'nin Cehennem'inden esinlendiğini görüyoruz.
Robert Langdon bir hastane odasında hiçbir şey hatırlamayarak uyanmasıyla gizem başlıyor. Tüm gizem yavaş yavaş harika yer tasvirleri ile çözümleniyor. Tasvirler o kadar iyi ki kendinizi gerçekten İtalya'da Robert Langdon ile koşuştururken bulabilirsiniz.
Ve bana kalırsa harika bir son. Tüm sırları çözdüğünüzü sanıp malumun ilanını beklerken hiç düşünülmeyen bir sonla karşılaşıyorsunuz.
Hızla artan dünya nüfusuna dikkat çeken kitapta verilen mesaj tartışmalara konu olsa da sırlar, gizem, şifreler ve bolca sanat tarihi içeren bu Dan Brown romanı kesinlikle okumaya değer.
Okur Takip Önerileri
İNSANLIK TARİHİ, İYİ OLMAYI VE KARŞISINDAKİNİN DE İYİ NİYETLİ OLDUĞUNU VARSAYMAYI DAHA YAZI İCAT EDİLMEMİŞKEN KENDİNE KURAL OLARAK SEÇTİ. DÜNYAMIZ, YAPIP ETTİĞİMİZ HERŞEY BU ÖN KABUL ÜZERİNE DURUYOR.
Ece Temelkuran kitabı için şöyle diyor; "Ve çıldırtıcı kötülük eşliğine rağmen, Nasılsın? dendiğinde hepimiz öyle cevap vermeyi yeniden hatırlayalım istedim:
'Ne olsun! İyilik güzellik.'
Kitapta yazar çeşitli zamanlarda yazmış olduğunu yazıları biraraya getirmiş. Kısa kısa yazılarında insana ve hayata dair o kadar çok şey anlatıyorki... O anlattıkca rahatlıyorum, umutlanıyorum, şaşırıyorum, gülüyorum, üzülüyorum, seviniyorum, kızıyorum, korkuyorum, heyecanlanıyorum.. Ama herşeyin ötesinde yazarın beni bu kadar etkilemesinin nedeni, hissettiğim ama tanımlamakta zorluk çektiğim şeyleri çok güzel ifade ediyor oluşu. İç sesim konuşur gibi... Benmişim gibi...
Yazılanlar üzerine düşünülecek, araştırılacak, konuşulacak çok şey var bu kitapta. Herkesin okumasını çok isterim.
Ölümün kıyısındaki insanların, yaşamla ölüm arasındaki gidip gelmelerini oldukça dokunaklı bir şekilde işlemiş Yazar. Ölümün koskoca bir “HİÇLİK” olduğu düşüncesiyle, yaşamdaki hiç bir şeyin önemsenmediği, zaman da dahil her şeyin anlamını yitirdiği dakikalar ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi. Varoluşçuluğun babası olan Sartre’nin “hayat” ve “ölüm” konularındaki düşünceleri, insanı zihinsel sorgulamalara yönlendiriyor.
Eşya ve mekana yüklenen anlamların kişiye göre değişmesi ve bu yüzden de aynı yer ya da aynı nesnenin farklı insanlarca farklı yorumlanması ve bu durumun duygulara etkisi öykülerde işlenmiş. Okurken öyküdeki kahramanların duygularından yola çıkarak, kendi zihnine gizemli bir yolculuk yapıyor insan.
Bazen duvardaki iz, bazen bir şarkı, bazen ortamdaki koku, bazen giysideki aşınmanın neden olduğu delik, bazen mırıldanış...”Küçük şeyler” olarak tanımlayabileceğimiz bu tür sıradan şeylerin insana verdiği duygular farklı farklıdır. Kimine korku, kimine güven, kimine huzur, kimine karamsarlık, kimine ümit, kimine mutluluk, kimine mutsuzluk verir bütün bunlar. Yazar farklı karakterlerin hissettiklerini kendi iç dünyalarına göre kurgulayarak, öykülerinde işlemiş.
İnsanın var oluşunu sorgulayışından, cinsiyetin farkına varışa, ölümün hissettirdiklerinden, ebeveyn olmanın sorumluluklarına, kabullenmeyişin kabullenmeye galip gelmesine birçok farklı konunun iç içe girdiği derin öyküleri okumanızı tavsiye ediyorum. Keyifli okumalar dilerim.
Uzun süredir okumak istediğim kitabı sonunda bitirdim. Bu güzel eseri okumak isteyenlere fikir oluşturması açısından kitaba dair ufak bir analiz yapmak istiyorum. Taşrada yaşayan ve beş bekar kıza sahip olan Bennet ailesinin, zengin ve soylu bir beyefendinin kendilerine komşu olmasıyla değişen hayatını konu ediniyor kitap. Olaylar Bennet ailesinin
Ben biliyordum Yaşar Kemal kitaplarının beni ne hale getirdiğini ama yine de merakıma yenik düştüm ve okudum.İkinci bölümden itibaren her satırda boğazım düğüm düğüm oldu.Genç Cumhuriyet, Anadolu'nun Türkleştirilmesi,Arap çölleri,Yezidiler,Rumlar,Müslümanlar,Mübadelenin acı dolu yılları, Çanakkale Kafkas ve Hicaz cephelerinden sonra sürdürülen Milli Mücadele seneleri arasında savuruyor kitap okurunu.Mübadeleyle sürgüne gönderilen Rumlardan boşalan Karınca adasına yerleşen Milli Mücadele kahramanı Poyraz Musa ile adada kalmayı tercih edip adaya çıkacak olan ilk insanı öldürmeye yemin etmiş Kafkas Cephesi kahramanı Deli Vasili arasında geçiyor hikaye.İki kahraman kitabın sonuna kadar karşılaşmadıkları için flashbacklerle savaş yıllarını yaşatıyor okura.Hele Poyraz Musa'nın anılarında Yezidilerle ilgili bir bölüm var ki dillere destan.Serinin diğer kitaplarını deli gibi merak ediyorum şimdiden.
Ve son olarak şunu diyebilirim ki Yaşar Kemal okumayan bir okur benim gözümde her zaman eksik bir okurdur.
Öncelikle şunu söylemeliyim bu benim okuduğum ilk İskender Pala romanıydı. İkiyi de okumuşum İskender Pala'nın muhteşem bir kalemi var.
Şah Sultan'a gelince tek kelimeyle bir baş yapıt. Muhteşem ötesi bir kurgu vardı kitapta.
Kitap Yavuz Sultan selim ile Şah İsmail'in bir parça hayatını anlatıyor.
İki hükümdar iki düşman ikisi de Müslüman ikisi
İlk kez bir incelememde gerçekten onaylanma kaygım olmadan yazmaya karar verdim. Çünkü sizinle kendi cümlelerimi paylaşmadan ölürsem ve eğer öldükten sonra bana hayatıma göz atmam için bir şans verilirse ben bu kadar basit bir şeyi bile yapamadığım için üzüleceğim. O yüzden hala zaman varken…
Hayatın anlamını sorgularken, bir şekilde bir yerlerde
"Deneme" olduğunu görünce dudak bükerek okumaya başladığım Elif Şafak kitabı...
Pinhan'daki ağır dili, Baba ve Piç'teki cüretkarlığı, kendisini farklı bir dünyada görmeme ve diğer kitaplarını okumak için pek de heves duymamama yetmişti. Okuduğum iki kitabını da çok beğenmiştim aslında ama yine de Elif Şafak sırça bir köşkteydi ve sanki biraz yukarıdan bakıyor, sanki "Beni herkes okumasa da olur, benim dilim budur, anlayacak düzeydeki insanlar okusun." der gibi geliyordu.
Firarperest'teki bir kaç denemesini okuyunca, aslında onun da sıradan bir insan olduğunu, kadın olduğunu, gündelik hayat içinde ailesiyle vakit geçirmeye çalıştığını, halk dilinde konuştuğunu... kısacası sırça köşkte oturmadığını öğrendim. Şaşırdım... Doğrudur, ticari kaygıdır, kendini tekrardır vs vs... Yine de benim gibi Elif Şafak'a dudak bükücülerin okumasını önerebileceğim, fikirlerde değişiklik yaratma kapasitesine kuvvetle sahip, yumuşak, sıcak bir kitaptır. :)
Franz Kafka dönüşümü gerçek anlamda ne düşünerek yazmıştır bilemeyeceğiz. Bazen bir takım yazılar yazarım ve bunu yakın dostlarımla paylaşırım. Kişiler değişik yorumlar getirirler ama pek azı benim o yazıyı ne için yazdığımın kıyısında dolaşabilirler.
Yazılanı anlamak için yazanı çok iyi tanımak gerekir. İçinde bulunduğumuz zamana bakınca en
Ece Temelkuran
Hayatimin en yorucu, belirsizliklerde dolu ve kesinlikle bana dayanak olacak olguların arayışında olduğum bir dönemde karşıma çıkmıştı Ece Temelkuran ve en çok etkilediğim kitabı ‘ Düğümlere üfleyen kadınlar ‘
Öyle bir nefeste , heyecanla,sonunu görmek umuduyla değil tam tersi sindire sindire,notlar alarak,iki iki tekrarlayıp karakterlerin hepsiyle iç içe olarak okuduğum belki tek kitaptır.
İmgesel olguları yoğun,gerçekle Spiritüalizmin sınırları arasında gerili bir ipte yürüyormuş hissi uyandıran ve kesinlikle okurken sizi dış dünyadan koparıp alacak bir kitap. Kitabı bitirip kendi dünyanıza döndüğünüzde artık birtakım şey
lerin eskisi gibi olmayacağını ve yaseminlere olan bakış açınızın tamamen değişeceğine eminim.
