Ben bu zamana ait değilim. Uzun zamandır bunu hissediyordum fakat,şuan masamda çalan barış manço plagında daha da iyi anladım ki, ben bu zamanın genç kızı degilim..Ben 80'lere 90'lara ait'im..Ben elimde telefonla sevdigim kişiden mesaj beklemek degil,pencerenin kenarına oturup postacıyı beklemek yazdığı mektubu heycanla açıp okumak istiyorum...Ben odamda vitrinim olsun içinde de birsürü kasetler,taş plaklar olsun istiyorum.. Halk tiyatrolarına bilet alıp sevdigim insanlara "bugün karagöz ve hacivat varmış gidellimi beraber"demek istiyorum...Dedim ya size ben bu zamana ait değilim,keşke bu yazdığım satırları yaşıyor olabilseydim fakat ben 2000'lerin genç kızıyım. Yapmacık insanlardan uzakta,kendi başına birazcık huzur arayan eskilere gitmeyi çok isteyen bu çağın kızıyım. Sırf bedeninden yararlanmak için seviyor taklidi yapan erkeklerin,çıkarları doğrultusunda benimle dostluk yapanların,akrabağ yerine koydugumuz insanların heran açıgımızı aramasının,sevgiyi bilmeyen birçok insanın yaşagıdıgı yerdeyim...