Mücadele asıl olarak politik değil entelektüeldir (felsefidir). Siyaset, belli bir ulusun kültürüne egemen olan temel fikirlerin (metafizik, epistemolojik, etik) nihai sonucudur, pratik uygulamasıdır. Sebeple mücadele edip sebebi değiştirmeden, sonuçlarla mücadele edip sonuçları değiştiremezsiniz. Neyi yürürlüğe koyacağınızı bilmeden de herhangi bir pratik uygulamaya girişemezsiniz.
Sayfa 288 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
Etiğin Konumu ve Temel Problemleri
Etiğin görevi, herhangi bir ahlak geliştirmek, ahlaklar çokluğuna bir yenisini eklemek ve insanlara bu ahlaka uyulmasını öğütlemek değildir. Tam tersine etik, "ahlak" denen fenomeni inceleme alanıdır. Başka bir deyişle etik, pratik bir etkinlik alanı olan ahlakı teorik bir inceleme konusu kılan felsefe disiplinidir.
Sayfa 27 - Notos KitapKitabı okuyor
Çinliler, çoban göçebelerin icat etmiş oldukları silahları kılıcı ve Tatar yayını da benimsediler. Savaşan devletler dönemi, bundan dolayı da özellikle korkunç hale geldi. İlımlılığın bir yana bırakıldığı, kralların ve aristokratların birbirleriyle kavgaya tutuştuğu, önce eski bir düşmanın, sonra bir diğerinin yanında saf tuttuğu korkunçbaşıbozukluk sonucu olarak, hiçbir savaşçı grubu bir diğerine güvenemiyordu ve krallar, gitgide değerli adamlara, yani Aydın âlimlere, protokol ve etik konusunda uzman kişilere yöneldiler. İşte bu koşullarda, özellikle kavgacılığa sırt çeviren ve şiddete karşı mesajlar veren bir başka öğretmen daha ortaya çıktı. Mozi ya da “ Üstat Mo” (ykl.MÖ 480-390), yaklaşık 180 adamdan oluşan bir topluluk kurdu, katı kuralları ve kesin eşitlikçi bir etiği olan, üyelerin köylü zanaatçı gibi giyindikleri bir okuldu bu. Kavga etmek yerine, Savaşları durdurmak için araya girmeyi kendilerine görev edildiler. Mozi, insanları nefret yerine sevgiye ikna etmenin mümkün olduğunu savundu ve savaşçıların acımasız bencilliği yerine genel bir özgeciliği yerleştirmeyi amaçladı. Mozi’nin temel kavramı, Ai’ydi, yani herkesin iyiliğini isteme yönünde bilinçli olarak geliştirilmiş bir tutumdu: “ Başakalarını kendiniz gibi görmelisiniz.” Mohistler, yani Moziciler, iyi olmaktan çok, iyi şeyler yapma ile ilgilendikleri için başkalarından farklıydılar. Yavaş bir süreç olan kendi kendine yetiştirme süreci, onlara göre değildi; pratik becerilerini, mantıklarını ve iradelerini toplumun hizmetine sundular. Savaşan devletler döneminde Mozi’nin Konfüçyüs’ten daha geniş saygı görmesi belki de şaşırtıcı değildi.
Sayfa 410 - SAYKitabı okudu
Etik gerçek dünyadaki insan eylemlerinin sonuçlarının pratik ve ampirik açıdan değerlendirilmesini içeren bir disiplindir.
işte bir phronimos, yani phronesis sahibi olan kişi bu etik kavrayışa sahip olan birisidir. o pratik sorunlar hakkında en iyi yargılara ulaşma becerisine, hakkında kolayca karar veremediğimiz, mevcut ahlaki kurallara kolayca uyarlayamadığımız tikel pratik sorunları etik bir hakikate bağlama yeteneğine sahiptir.
Sayfa 149Kitabı okudu
Gerçekten İnananlara.....!
İnançlar genellikle kültürel, dini veya kişisel kökenli olabilir.
İnsanlar, inançlarıyla bağlantı kurarak anlam ararlar ve hayatlarını yönlendirirler. Herkesin farklı inançları olabilir ve bu çeşitlilik, toplumların zenginliğini oluşturabilir.
İnanç özgürlüğü, bireylerin kendi inançlarını seçme, değiştirme ve ifade etme hakkını
Yapısalcılığın ikinci bir yüzü olarak kabul edilen Louis Althusser'in Marksizmden temizlemeye çalıştığı diyalektik ise, Spinozist bir Marksizme doğru giden ve sonra da, Negri tarafından geliştirilecek bir Marksist düşünceye yol açmıştır. Lacan'ın ise, Freud'a dönüş olarak ele aldığı çalışmalarında anti-diyalektikten daha çok Hegel'in köle ve efendi diyalekti ğini bir tür Kant ile birleştirerek sürdürdüğünü de idia edebiliriz. Özellikle Kant ve Sade adlı Yazılar'ındaki, yaklaşım bizi bu fikre doğru sürüklemektedir. Aslında bu yazıda Lacan, Freud'un çalışmasının Sade ile başladığını, Sade'ın sapkınlıkların tasnifini yaptığı fikrinin spesiyalistlerin bir hatası olduğunu ama aslında Sade'ın yatakodasının bir tür akademi, okul, lise olarak kabul edilmesi gerektiğini yazmıştır. Lacan' a göre, burada etik sorunu ortaya çıkmaktadır. Lacan bir tarih benzerliği üzerinde durur: Sade'ın kitabı, Yatakodasında Felsefe tam olarak Kant'ın ikinci eleştirisi olan Pratik Aklın Eleştirisi'nden (ki Kant burada özgürlük ve ahlak yasası sorununa pratik akıl açısından bakarak değinmiştir) sekiz yıl sonra yayımlanmıştır.
Sayfa 100 - Say Yayınları, 2010.Kitabı okudu
Ahlâk, soyut bir zihin oyunu değil, pratik bir iştir. Eylemde bulunmak ve eylemde bulunmamaktan imtina etmektir. Etik eylemleri mümkün kılan itidalli bir ahlâki karakter, iyiye sevindiğimiz, kötüden korktuğumuz ve yanlış bir şey yaptığımızda suçluluk duyduğumuz, iyi terbiye edilmiş bir duygusal hayat gerektirir.
Kendine hakim olma sanatını öğrenirken, paylaşmamız, başkalarına söz hakkı tanımamız, kendimizi belli bir yaşam biçimine adayıp diğer seçenekleri kaçırmamız vs. gerektiğini zihnimizle bilmek yeterli değildir. Bunu hissedebilmemiz de gerekir - duyguların illa kendi başına salahiyeti olduğundan değil, bedende iz bırakmayan, hissedilmeyen ahlakın eyleme dönüşme potansiyeli pek yüksek olmadıgından. Nihayetinde ahlak, soyut bir zihin oyunu değil, pratik bir iştir. Eylemde bulunmak ve eylemde bulunmaktan imtina etmektir. Etik eylemleri mümkün kılan itidalli bir ahlaki karakter, iyiye sevindiğimiz, kötüden korktuğumuz ve yanlış bir şey yaptığımızda suçluluk duyduğumuz, iyi terbiye edilmiş bir duygusal hayat gerektirir.
Sayfa 69Kitabı okudu
Sofistler ve Sokrates
''M.Ö. V. yüzyılın Yunan düşünce tarihi açısından özelliği, felsefi düşüncelerin konusunun pfysis [doğa] alanından insanın doğasına ve insan üzerine araştırmaların beraberinde getirdiği etik-siyasi değerlere geçmiş olmasıdır. Bu tabloya hâkim olan iki filozoftan biri Sofist, diğeri de Sokrates'tir.
(..)
Sofistlerin bilgi birikimi
Sayfa 97Kitabı okudu
Askeri tıbba her zaman şüpheyle yaklaşmıştım: Düşmanlarını öldürme ya da sakatlamaya niyetli bir asker taburuna katılmak, mesleğin etik ilkeleriyle çelişkili görünüyordu. Hipokrat "Önce zarar verme," demişti ama onun çalışmalarını yakından incelediğinizde aynı zamanda "cerrah olacak kişi önce savaşa gitmelidir," dediğini de görürsünüz. Antik çağlardan günümüze savaş, her birinden bir şeyler öğrenebileceğimiz çok sayıda kaybı da beraberinde getirmiştir. Diğer uzmanlık alanlarında olduğu gibi tıpta da mükemmele ancak pratik yaparak ulaşılabilir.
Sayfa 113Kitabı okudu
Doğayı ve insanı anlama
Oscar Wilde, "Bütün sanat mükemmel bir şekilde yararsızdır" demiştir. Wilde bunu büyük bir övgü olarak söylemiştir: Sanat yararcı bir temellendirmeye ihtiyaç duymayan bir insan ürünüdür. Bu ürün ancak insanlığın kendini ifade etme biçimi gerçekten de insanlığın tanımlayıcı özelliklerinden biri olarak temellendirilebilir.
Bizim için en
Sayfa 541 - Palme Yayınları / 2008Kitabı okudu
