Pratisyen hekimin sınırları
Uzman olmayan kişilerce yürütülecek tedavi olanakları "daha iyi" sağlık konusunda üstlendiğimiz sorumlulukla da beklenmedik biçimde çakışmaktadır ve tedavisi olan ve olmayan hastalıklar arasındaki ayrımı göremememize neden olmuştur. Bu ayrım çok önemlidir, çünkü hekim, tedavisi olmayan bir hastalığı ele aldığında, zanaatını araç olmaktan çıkarıp amaca dönüştürmüştür. Hastanın ölümle mücadelesi karşısında hekim, üstlendiği merasim yüzünden bilimsel avuntu sağlamaya çalışan bir şarlatan durumuna düşer. Hasta iyileşme ya da ölme sürecinde yardım edilebilecek bir özne olacak yerde, hekimin sunduğu yardımın nesnesi olur. Tıp, her insana ya da onun en yakın akrabasına, bu can alıcı ayrımı kendi adına teşhis edebileceği araçları sağlayamadığı zaman meşru bir meslek olmaktan çıkar.
Sayfa 47Kitabı okudu
