Efsaneler ve peri masalları yüzyıllardır bu tür ebeveynleri tasvir etmektedir. Anne babaların dikkatsiz, ilgisiz olmasından ya da hiç var olmamasından dolayı kaç peri masalının hayvanların veya diğer varlıkların yardımına ihtiyaç duyan terk edilmiş çocukları resmettiğini düşünün. Bazı hikâyelerde, ebeveyn karakterleri aslında kötü niyetlidir ve çocuklar kendi yaşam sorumluluklarını üstlenmek zorunda kalırlar. Bu tür hikâyeler yüzyıllar boyunca popüler olmuştur çünkü insanların ilgisini fazlasıyla çekmektedir: Aileler çocuklarını ihmal ya da terk ettikten sonra, çocuklar kendi başlarının çaresine bakmak zorundadırlar. Görünüşe bakılırsa, olgunlaşmamış ebeveynler antik çağdan beri problem oluşturmaktadır.
Giriş
Dünyayı kurtaramıyorsanız bari evinizi kurtarın!
Suriye’yi, Filistin’i, Doğu Türkistan’ı, Arakan’ı kurtaramıyorsanız bari kendi evlerinizi kurtarın! Oradaki mazlum çocuklar için bir şeyler yapamıyorsanız bari kendi çocuklarınız için bir şeyler yapın! Ailenizi ve evinizi ihmal etmeyin! Sakın unutmayın! Evde yaptığınız her ihmal, çocuklarınız açısından ya itikadi, ya ahlaki ya da ameli bir problem olarak size geri dönecektir. Bir anne-babanın başına gelebilecek en büyük musibetlerden birisi de kendi ailesinin İslami terbiyesini ihmal etmesidir. İşte bu tam bir kayıp ve tam bir ziyandır. Çünkü Rabbimiz buyuruyor ki: "Asıl ziyana uğrayanlar, kıyamet günü kendileriyle birlikte ailelerini de ziyana uğratanlardır." (Şura 45)
Abdülaziz Kıranşal
YAŞAM UZUNDUR AMA İYİ DEĞERLENDİRİRSENİZ
Bir hedef bulacaksınız, o uğurda çalışacaksınız, hedefinizi gerçekleştirmek için bir yol arayacaksınız, yol yoksa da o yolu yapacaksınız. Hedef bulmak, yol açmak ve aynı yoldan geri dönmemek.. Hayattaki gayemiz budur!
İlber Ortaylı 'nın en beğendiğim eserlerinden biri oldu kuşkusuz. İnsanın yaşamına anlam katma çabalarında atılması geren adımları
Türk Ortodokslarının Yunanistanda Yaşadıkları Sorunlar
Türk Ortodokslarının Yunanistan'da karşılaştıkları en büyük sorunlardan biri dil sorunudur. Tek kelime Rumca bilmeyen bu insanların Yunanlılarla birlikte yaşamak zorunda olması, ciddi sıkıntıları beraberinde getirmiştir. Kayserili Maria Sütoğlu, Yunanistan'a geldiklerinde hep Türkçe konuştuklarını belirterek şöyle demektedir: "Urumca bilen yok idi. Onun için Türkçe. Çocuklarımız bilmiyordu Urumca. Sonra daskaloslar (öğretmenler) öfkeleniyorlardı, dövüyorlardı, söyletmiyorlardı Türkçeyi. Yasak ettiler dilimizi mektepte. Çocuklar başladı Urumca söylemeye. Sonra gelin aldılar dışardan, yabancı gelinler. Eyle eyle dilimiz tebdil oldu. Benim beş çocuğum vardı, üçü eyice Türkçe biliyordu, ikisi anlıyordu, diyemiyordu. Başladırlar Urumcaya dönderdiler dili." Veniamin Gervanidis de okulda Türkçe konuşmalarının yasak olduğunu, öğretmenlerden korkan çocukların zaman içinde Türkçeyi bırakarak Rumca öğrenmeye başladıklarını ifade etmektedir. Kayseri Çukur Köyü kökenli Omiros Köroğlanoğlu ise "Ben bunların dilinden çokça bilmem, çoğunu anlamam." diyerek bugün dahi Rumcayı tam olarak anlamadığını söylemektedir.
Türk Ortodokslarının Yunanistan'da yaşadığı en büyük problem ise Türk oldukları için doğrudan doğruya aşağılanmış ve dışlanmış olmalarıdır. Ne yazık ki bu insanlar Yunanistan'da "Türkosporoi" yani "Türk tohumu" şeklinde adlandırılmışlardır.
Sayfa 94Kitabı okuyor
Çocuklar da insandır ..
Evet evet, çocuklar da insandır. Aynı bizler gibi, onların da iniş çıkışları, düzensizlikleri, hataları, eksikleri, irade gösteremedikleri zamanlar vardır. Bu nedenle hiçbir alışkanlık sürecinde ‘mutlak süreklilik' beklenmemeli, arada bir'lere olanak sağlanmalıdır. Yemek düzeni oluşmuş bir çocuğun zaman zaman iştahsızlık gösterebileceği, sofrada yemek yerine televizyonun karşısında yemek isteyebileceği ya da arada bir abur cubur için ısrar edeceği bilinmelidir çünkü biz yetişkinlerde de durum aynen böyledir. Bu insanidir. Burada temel parola genellikle'lerimizin nasıl olduğudur. Orada sorun yaşamadığımızda, arada bir ortaya çıkan durumlarda da çocuğumuzun gelişimi adına problem yaşamayız.
Sayfa 37 - Hayy KitapKitabı okudu
Çocuklar, oynama şansları olduğunda, yaratıcılık ve problem çözme konularında gelişme gösterirler.
Sayfa 316Kitabı okudu
Çocukların ellerinden problem çözme sorumluluklarını alırsanız özgürlüklerini de almış olursunuz. Her sorunu sizin çözmeye çalışmanız, onların kendi iradelerini harekete geçirmesini ve kendi çözüm önerilerini denemelerini engeller.
biraz da ciddi şeyler
ilkokul kitapları ilkokul düzeyindeki öğrencilere uygun mu? müfredat yahut yeni adıyla öğretim programı sahiden de yanlış mı planlanmış? öğrencilerin, talebe olduğunu söyleyebilir miyiz? eğitim sistemini gece-gündüz eleştirmek neye dahil? eleştirenlerin gerçek bir isnadı var mı? pisa, tims, kanguru soruları bizim eğitim
... kötü muamele gören çocuklar, kafa karıştırıcı ve önemsizmiş gibi görünen 'hassasiyetler' sergileyebilir. Çok uzun süre devam eden göz teması, hayatı tehdit eden bir sinyal olarak görülebilir. Omuzda hissedilen dostane bir dokunuş, bir çocuğa bir üvey baba tarafından yapılan cinsel istismarı hatırlatabilir. İyi niyetli, nazik bir şakalaşma bir başkası için tıpkı evde deneyimlediği o bitmek bilmez alaycı ve küçük düşürücü duygusal taviz benzer utanç verici sözlere dönüşebilir. Evinde hiçbir şeyi yeteri kadar iyi yapamayan bir kızdan karatahtada bir problem çözmesini istemek, onun için dehşet verici olabilir. Hafifçe yükseltilen bir ses, şiddet dolu bir evde yaşayan ufak bir çocuk için bağırma sesi gibi gelebilir. Travma geçirmiş çocuklara yardım edebilmek için bu tepkilerini göz önününe alınması ve daha yukarıdaki beyin işlevlerine güvenip uyarılma sürekliliğinin yukarı seviyelerinde geçirdikleri zamanı azaltabilmeleri için stres yanıt sistemlerinin sakinleştirilmesi gerekir.
Sayfa 350 - Koridor YayıncılıkKitabı okudu
