Bugün, Marksist birçok yazar ve estetikçi gerçekçiliğin şart olmadığına işaret etmektedirler. Ernest Fischer, ‘gerçekçilik’ teriminin yarattığı sakıncayı hesaba katarak Toplumcu Gerçekçilik’ yerine Toplumcu Sanat’ denmesini daha yerinde buluyor. Mesele gerçekçilik meselesi değil, gerçekliği yansıtırken toplumcu bir bakışa sahip olmaktır. Yeni gerçeklikleri açıklayabilmek için yeni anlatım yolları gerekir, diyen Fischer, bugün sosyalist yazarın yalnız büyük gerçekçi ustaları örnek almakla yetinmesini hoş görmüyor. Sosyalist yazarın Homeros’la Kutsal Kitap’tan Shakespeare’den ve Strinberg’den, Stendhal ve Proust'dan, Brecht ve O’Casey, Rimbaud ve Yeals’den öğrenebileceği şeyler yok mudur diye soruyor.
