" Aman bu sessizlik seni aldatmasın, böcek. Sessizlik, görünen şeydir. Bu sessizlikten sonra volkanlar ve depremler var. Yürekler öfkeyle atıyor, beyinler güçlü umutlarla çalışıyor, gözler gençlerin üstünde. "
"... Bir gün gelir de savaşta öldüğümü duyarsan, -yatakta ölmeye hiç niyetim yoktur- şunu bil ki o ölüm anında, içim neşe ve iyimserlikle dolu olacak. Hatta ölüm beni gülerken yakalamış olabilir."
Matina hayatını karalamadı. Bunu kimse ileri süremezdi. Ama... ama ne ki hapishane, cephedeki ön saflar gibidir. Cephede hiçbir geri çekilme bağışlanmadığı gibi, bizde de bağışlanamaz.