Ferahnaz
@psychee
889 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Herkes hayatına bir başkasına ait olarak başladığı, fiziksel ve duygusal olarak bir başkasından ayrılamaz olduğu için, ayrı olmak ya da paylaşmak zorunda kalmak bizi sersemletir. Demek ki bizim için ya hep ya hiçtir mesele; bu yüzden de potansiyel olarak, her şey olamamaktan kaynaklanan bir hiçbir şey olma duygusu taşırız.
Eğer hayata bir başkasının vücudunun parçası olarak başlıyorsanız, bağımsızlığınız bir uzvun koparılmasıdır. Çift olmak bize aynı zamanda bir başkası olduğumuzu, biriyle tek parça olduğumuzu hatırlatır, bizi yeniden buna ikna eder. Âşık olan (ya da yasta olan) herkesin bildiği gibi, kibarca ayrılık denilen şey aslında bir uzvun koparılmasıdır.
Büyümek hayali bir uzuv haline gelmektir; âşık olmak bir uzuv edinmektir.
Tekeşlilik en iyi haliyle, beraber
ölünecek birini bulma dileğidir; en kötü haliyle ise hayatta olmanın dehşetlerine bir şifa.
Doğada hiçbir şey bir diğerinden daha doğal değildir.
Okur Takip Önerileri
Beraber yaşlanmak mı, beraber gençleşmek mi?
Hikâyelerimiz ağızdan ağıza dolaştıkça tanınmaz olur.
Bilinç, akıl ve yaşayan dil, sonsuz özen isteyen, durmaksızın can veren çalılardır, içimizde bir parçacık toprak bulamazlar çünkü. Çölde el yordamıyla kök arıyoruz, bu hep böyle.
Eli kalem tutan, aydınlanmayı arar.
Geçmiş, iğden bırakılan ipliktir. Şimdiki zaman parmaklardaki iplik. Gelecekse örekede kalan yün.
Unutma, silen ve sınıflandıran, karanlıklardan çıkaran ve gömen, unutulmuşu ve akılda tutulanı sonsuza dek birleştiren o saldırgan ilk edimdir.
Bellek, öncelikle unutulacaklar arasında yapılan bir seçimdir, sonrasındaysa temelindeki unutuşun etkisinden korunacakları biriktirmektir, hepsi bu.
Unutma, bellek yitimi değildir. Unutma, geçmişteki gövdenin ruha geri dönüşüne hayır demektir. Unutma, dağılabilen bir şeyin silinişiyle karşı karşıya gelmez asla: Dayanılmaz olanın gömülmesine meydan okur.
Birer hatadan ibaret tuhaf zorbalıkların kölesi olmuş yaşamlarımız.
Suskunluğa tutkuyla bağlanmış o çocuktum ben.
Elle kolun birbirine bağlanması gibi, beni de anneme bağlayan bir hatıra var, bir sahne.