Daha genç ve kırılgan olduğum yaşlarda babam ömrüm boyunca aklımdan çıkmayacak bir öğüt vermişti bana.
“Birini eleştirmeye kalkıştığında” demişti, “herkesin senin ayrıcalıklarına sahip olmadığını hatırla.”
Yine o yaşlardayken herhangi bir işle meşgulken birden durur ve kimsenin önceden tahmin edemeyeceği nedensiz bir hareket yapardım. Ve o her şeyi bileni şaşırttığımı düşünürdüm. Hatta yapacaklarımı düşünmemeye bile çalışırdım, zihnimin okunuyor olma ihtimalini göz önüne alarak. Tabii ki değirmenlerle savaşmak gibiydi. Ölmeyenlerle mücadele etmek gibi. Anladım bir yangın merdiveni olmadığını. Hayatın arka kapısı yoktu. Gizlice sigara içilen karanlık bir boşluğu bile yoktu. Her şeyi bilen, her şeyi bilmeye devam ediyor ve bana gülüyordu.
Sayfa 115 - Doğan Kitap
Anne ve babanız sağken anne ve babasız büyüyen bir çocuksanız, size sevgiyle sarılan birinin yalan söyleyip söylemediğini umursamazsınız pek.
Sayfa 141 - Sel Yayınları
Okur Takip Önerileri
"Ama sonunda kaybeden siz olmuşsunuz.” "Kayıp mı? Kaç kişi böylesine sevebilmiştir dünyada?”
“Ama kucağında bir kucak korla kalan siz olmuşsunuz."
“İyi ya, boş değildi kucağım."
"Ama yandınız, kül oldunuz.”
"Ama vardım, kül bunun kanıtı.”
Can Yayınları
“Ağladığını hissettirmemek çok zordur,” dedi, “gözlerinden yaş akar, burnunu çekmemek için ağzından soluk alırsın. Verdiğin sıcak soluk yüzünü sızlatırken, aldığın soğuk soluk boğazından geçer, kalbine iner. Omuzlarının titrediği hissedilmesin diye kaskatı kesilirsin. Ağladığını duyurmamak çok yorar insanı.”
Can Yayınları