#Yazarı genellikle Vişnenin Cinsiyeti kitabıyla tanıyorsunuz,bende ilk kitabı sanmıştım ama değilmiş. Tek Meyve Portakal Değildir kitabını oldukça beğendim diğer kitaplarını da iyi ki almışım dedim.#
Misyoner(kendini bir ülküye adayan, bunu gerçekleştirmeye çalışan kimse) (Hıristiyan olmayan toplumlarda bu dini yaymaya çalışan, bununla görevli kimse.) olarak yetiştirilmek için evlat edinilen Jeanette 'in hayatını okuyoruz.
Jeanette bu duruma ters,aykırı bir davranışta bulunan bir kız. Sevdiği kız için ailesini,kilisesini terk eden birisi.
Jeanette'in annesi baskıcı ve otoriter birisidir. Jeanette'in her ters davranışında annesi ona bir portakal veriyor. Burada portakal annesinin otoritesini simgeliyor. Kitabı ilk aldığımda neden bu ismi verilmiş diye çok merak etmiştim.
Kitapta baskıcı bir toplumda hangi zorlukları doğurduğu,neler yaşandığı anlatılmıştı.Lakin kitapta da olduğu gibi herkes dindar,kiliseye bağlı gözükseler de işin iç boyutu öyle değil. Herkes Jeanette'in yanlış bir davranışta bulunduğunu söylüyor ve ondan çekiniyorlar.Ama kendilerinin içinde sadece dışa vurmuyorlar.
Jeanette kimseyi takmadan isteği doğrultusunda hareket etmesi oldukça özgürceydi. Ve yaptığının arkasında durması diğerlerine göre ters olsa da bildiğini okuyor.
Rachel her gün aynı saatte aynı trene binip pencereden gördüğü çifti izliyordu. Kendine göre onlara isim vermişti ve hayatlarını yazmıştı. Birgün sadece pencereden izlemeye bir son verip gerçek hayatlarına dahil olmaya karar verdi. Tüm her şey o zaman açığa çıkacaktı. Kendi hayatının doğruları bile yanlış gelecekti.
Trendeki Kız kitabına oldukça yüksek beklentilerle başlamıştım. Seveni, övgüsü çok olan bir kitap. Ama beklentimi polisiye kitabı olarak karşıladığını söyleyemem. Bana göre kitap psikolojik-gerilim türü ağır basıyordu. O konuda beklentimi karşıladığını söyleyebilirim. Üç farklı kadının(Rachel, Anna, Megan) aynı olayın farklı bakış açılarıyla olaya dahil oluyoruz. Her farklı karakter de depresyon ağırlıklı. Yazar bu duyguları açık, net bir şekilde ifade etmiş. Kurgusu güzel olan bir kitap. Akıcı ve sade dille yazılmış. Ama polisiye romanı olarak öneremem. Gerilim-psikoloji seviyorsanız okuyun.
