Öylesine
@qxwqx
3 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Oğlunun yanındaki bir sandalyeye çöken Bay Button, yüzünü ellerinin arasına sakladı. "Yüce Tanrım!" diye mırıldandı dehşet içinde. "İnsanlar ne der? Ne yapacağım ben şimdi?"
Anaokuluna üçüncü yıl da gönderildi, ama parlak kâğıt şeritlerin ne işe yaradığını bile anlayamayacak kadar küçüktü artık. Diğer çocukların yanında küçük kaldığı için ağlıyor, onlardan korkuyordu. Öğretmen onunla konuşmayı denedi, ama Benjamin anlamak için büyük bir gayret sarf etmesine rağmen hiçbir şey anlamadı.
Okur Takip Önerileri
Bu, Bruno ile ailesinin hikâyesinin sonu. Elbette tüm bunlar çok uzun zaman önce oldu ve böyle bir şey bir daha asla olamaz.
Bu zamanda ve bu çağda tabii ki...
Gretel, annesiyle Berlin’e döndü ve zamanının çoğunu odasında ağlayarak geçirdi. Bebeklerini çöpe attığı için değil, haritalarını Out-With’de bıraktığı için de değil; Bruno’yu korkunç derecede özlediği için...
Ve sonra oda kapkara oldu ve yaşanan karmaşaya rağmen Bruno hâlâ Shmuel’in elini sımsıkı tutuyordu ve dünyadaki hiçbir şey Bruno’yu, onun elini bırakmaya razı edemezdi...
“Sen benim en iyi arkadaşımsın, Shmuel,” dedi. “Hayat boyu en iyi arkadaşım.”
Ama yine de öyle anlar vardır ki abla ile kardeş işkence aletlerini bir kenara bırakıp uygar insanlar gibi konuşabilirler.
“Buraya isteğin dışında getirildin, tıpkı benim gibi. Eğer bana sorarsan hepimiz aynı gemideyiz ve gemi su alıyor.”
“Bruno, bazen hayatta seçme şansımızın olmadığı şeyler yapmamız gerekir,”
“Bunu duymak istemiyorum. Bir ev; bir sokak, bir şehir ya da tuğla ve harç gibi yapay şeyler değildir. Ev, insanın ailesinin olduğu yerdir, öyle değil mi?”
“Burası evim değil ve asla olmayacak!”
Açıkça görülüyordu ki annenin onun sözünü kesmesi sorun değildi;
ama o yapınca kabul edilemezdi.