Bir kaç saat önce Radyo 7'de Senai Demirci'nin sohbetini dinledim. Bir hikaye çok etkiledi. Kendi cümlelerimle özetlemeye çalışacağım. Bir gün konferansa gideceği bir yolculuk sırasında bir kadınla tanışmış Senai Hoca. Bu kadın sayfa sayfa mektup yazıyormuş. Aralarında geçen konuşma:
- Niçin yazıyorsunuz mektupları?
+Kocam hapiste ona yazıyorum.
Duha Suresi
Rahmân ve Rahîm (olan) Allah’ın adıyla…
1. Andolsun kuşluk vaktine
2. Ve sükûna erdiğinde geceye ki,
3. Rabbin seni bırakmadı ve sana darılmadı.
4. Gerçekten senin için ahiret dünyadan daha hayırlıdır.
5. Pek yakında Rabbin sana verecek de hoşnut olacaksın.
6. O, seni yetim bulup barındırmadı mı?
7. Şaşırmış bulup da yol göstermedi