RABİA ÇELİK

RABİA ÇELİK
@rabiaacelikkk
İşte böyleydik biz insanlar ; İnanmadığımız şeyleri var etmek için çabalıyorduk . Tuhaf varlıklardık doğrusu. Mutlu sona inanmayıp mutsuz sona tahammül edemediğimiz gibi ..!
Sayfa 418Kitabı okudu
Reklam
Sonuçta hiçbir film , kitabın verdiği etkiyi yaratmıyordu. Kitapta her şey sizin hayal gücünüze bağlıydı. Başkalarının dayattığı simaları değil , kendi dünyanızda tüm sahneleriyle izliyordunuz kitabı. Filmde sadece buz dağının üst kısmı görünüyorken asıl hikâyeden bihaberdik
Benim dünyamda aşk oldukça kutsal bir duyguydu . İnsanı içine hapseden , kelimeleriyle bambaşka bir diyarın kapıları aralayan masal gibiydi. İçimi titretmeliydi bir kere karşımdaki kişi ..

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Zaman en acımasız düşmanken, acılarını unutturan en büyük ilaç oldu. Ve karanlıkta kaybolmuş bir duâ tekrar ışığı buldu...
Herkeste bir kusur bulduğumu farkettiğimde herkeste senden bir parça aradığımı anladım .... Ama kimse senin gibi olamıyordu . Kimseye umutla bakamıyordum . Bir hayal ülkesi kurdum kafamda ve öyle yaşadım . Sürekli kulaklıklarımı taktım . Görmedim , duymadım ve bilmedim . Okudum , dinledim ve araştırdım . Düzelemeyeceğimin farkına varıp başkalarını düzeltebileceğime inanarak araştırmalara başladım.. Kendimi kırk yaşındaki birinin bedenine hapsedilmiş bir çocuk gibi hissediyorum.
Sayfa 310Kitabı okudu
Reklam
Reklam
Geri134
521 öğeden 511 ile 521 arasındakiler gösteriliyor.