Rabia Polat
@rabiapolat
Lisans
29 December
687 reader point
Joined on May 2019
Şu anda okuduğu kitap
Yunanlıların cenazeleri üç yıl sonra mezardan çıkarıp yakınlarının kemiklerini evde sakladıklarını duymuştu;demek ki üç yılda sadece kemik kalıyordu.
Dövmeci kadınlar, kız bebek emziren bir annenin sütünü alır —oğlan anası olmazmış nedense— İsle karıştırır, sonra da üç iğneyi buna batırarak dövmeyi yaparlarmış. Okuldaki Süryani arkadaşım Emmanuel'in kolunda da görmüştüm haç şeklinde bir dövme. Bu acı verici kanlı işi niye yaptırdığını sorduğumda, biz dinimiz için yaparız bunu, demişti, ama yüzümüzü lekelemeyiz.
Beni alıp tekrar karnına soksan bile koruyamazsın anne!
Reader Follow Recommendations
"Harase nedir, bilir misin oğlum? Arapça eski bir kelimedir.
Bildiğin o hırs, haris, ihtiras, muhteris sözleri burdan türemiştir. Harase şudur evladım: Develere çöl gemileri derler bilirsin, bu mübarek hayvan yemeden içmeden , aç susuz çölde yürür de yürür ; o kadar dayanıklıdır yani. Ama Bunların çölde çok sevdikleri bir diken vardır. Gördükleri yerde o dikeni koparır çiğnemeye başlarlar. Keskin diken devenin ağzında yaralar açar, o yaralardan kan akmaya başlar. Tuzlu kanın tadı dikeninkiyle karışınca bu, devenin daha çok hoşuna gider. Böylece yedikçe kanar, kanadıkça yer, bir türlü kendi kanına doyamaz ve engel olunmazsa kan kaybından ölür deve. Bunun adı harasedir. Demin de söyledim, hırs, ihtiras, haris gibi kelimeler burdan gelir. Bütün Ortadaoğu'nun âdeti budur oğlum, tarih boyunca birbirini öldürür ama aslında kendini öldürdüğünü anlamaz. Kendi kanının tadından sarhoş olur.."
Kendi yüzümü gördüm senin yüzünde
Kendi sesimi duydum senin dudağında
Şu küçücük dünyada herkes incitilmiş, isimsiz, herkes yanlış yerde.
Fernando Pessoa
Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu; anlamazlardı.
Olanla yetinerek, aramadan, düşünmeden yaşanılsın diye yaratılmış bir dünyada yalnızdı.
İnsan bulabileceğini aramalı. Etli canlı bir kadın, bir kitap, bir resim!
Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır.
İnsanın bir tutamağı olmalı
İki insan ayrıldıkları zaman birbirlerinde bir şeyler bırakıyorlardı.