GÖNÜL GEMİMİZİN SEYRİ HANGİ LİMANA?
🌼 Gönül; nefs, şeytan, dünya ve şeytanlaşmış insanlarla savaşta bir karargâh gibidir. Karargâhın konumu ve savaşta askerleri idare eden karargâh komutanın durumu bir savaş açısından ne denli önemliyse sıralanan düşmanlarla mücadelede gönül ve gönül sahibi de o denli bir öneme sahiptir. Merkez/gönül, konum ve taktik açısından düzenli ve stratejik
Ey hizmet-i Kur'âniyede arkadaşlarım! İhlâsı kazanmanın ve muhâfaza etmenin en müessir bir sebebi, " rabıta-i mevt"tir.
Rabıta-i mevt.. Bir ölüm rüyasının tabiri. Hep aceleci ölüme dair cümlelerim. Hep sessizce kefene bürünüyor ölümün imlâsı. Ölümün lügatinden seçmek zor kelimeleri.
Safer Efendi "Ölmesini bilmeyenin yaşamaya hakkı yoktur." der. Nasıl öleceğimizi öğretmediler bize. Nasıl yaşayacağımız ise muamma. Nasıl ölünür? Yaşayarak elbette. Kendi ölümümün sâf-dîl mihmandârıyım ben. Yaşarayak ölüyorum ve ölerek yaşıyorum. Ama istediğim gibi değil.
Ölüm düşüncesinin derinleştiği noktada kişi kendi içinde derinleşmeye başlıyor. Ölüm kendi içinde büyüttüğü uçurum insanın. Eskiler rabıtâ-i mevt dedikleri iradî bir ölümün ilk limanı olan bu düşünceye sık sık başvururlardı. Ölümün hakikati dikkate alındığında merhaba ve hoşçakal kelimeleri çok lirik ve sempatik göründü bana. Zira Gazalinin deyimiyle ölüm kendinden öncekilerin en zoru, kendinden sonrakilerin ise en kolayı olan bir geçittir.
Geçmişte insanların yaptığı çok önemli bir şey var; rabıta-ı mevt, zihni sürekli ölümle meşgul etmek. Ölümün yani başımızda bir dost, bir arkadaş gibi hayata eşlik etmesi. Ancak ölüm farkındalığı ile insan, her an ölecekmiş gibi yaşayarak, bugün hayatını daha dolu dolu sürdürebilir. Her anını son bilerek, her anını kıymetlendirmek isteyerek.
Osmanlı Sufilerin Safed Kabalacılığının bazı yönlerine katkıda bulunmadığını söylemek haksızlık olur. Özellikle mezarlıkta yapılan meditasyonun (rabıta ı mevt) Nakşilik kanalıyla Safed Kabalacılarına girmiş olması büyük ihtimaldir.
Sayfa 34 - Kitabevi YayınlarıKitabı okudu
