Kendi umutlarıyla duygularının amansız buyruğunda yaşıyorlardı. Acı çekiyorlardı.
Sayfa 140Kitabı okudu
Kadınlar bedenlerinden ibaret değildir!!
...kadınlar oy kullanamazlar, istediklerini sevemezler, beyinleriyle ruhlarını geliştiremezler, yaşamlarını hayatın ruhsal serüvenine adayamazlar, evet
yapamazlar yoldaşlar! Nedenmiş? Bizim dehamız yalnızca rahimlerimizde mi? Biz kitaplar yazıp bilimsel yapıtlar veremez miyiz, müzik yorumlayamaz mıyız, insanlığın ilerlemesi uğruna felsefe modelleri geliştiremez miyiz? Bizim yazgımız hep fiziksel mi olmalı?
Sayfa 53Kitabı okudu
mutsuzluk...
Mutsuzluk, çevresini kuşatmıştı. Kaş dibine kadar yakınlaşma küstahlığını gösteren bir karanlıktı. Yakınlığıyla soluksuz bırakıyordu onu. En kötüsü, haindi. Sabah uyanıp, pencereden giren güneşi gördüğünde, yatağında oturup artık yok olduğunu düşündüğünde yine aynı yerde, kulaklarının arkasında ya da yüreğinin içinde buluyordu onu.
Sayfa 154Kitabı okudu
Bir çiçek güneşe nasıl açılırsa Martin'in doğası da müziğe öyle açılıyor, işçi sınıfının ragtime müziğinden ve akılda kalıcı basit şarkılarından Ruth'un neredeyse ezbere bildiği klasik parçalara hızlı bir geçiş yaşıyordu.
Sayfa 81 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Evelyn Nesbit bir erkeğin ölümüne,ötekinin yıkımına yol açmıştı:Genç adam bunlardan, kadının ince kollarının sarılışı dışında hayatta hiçbir şeyin elde edilmeye,istenmeye değmediği sonucuna varıyordu.
Sayfa 13Kitabı okudu
Bu konuda bir dâhiydi o, söyleyecek bir şey yok. Dinlemeyi biliyordu. Ve okumayı biliyordu. Kitapları değil, onu herkes yapar, insanları okumayı biliyordu. İnsanların üzerlerinde taşıdıkları simgeleri: yerleri, gürültüleri, kokulan, toprakları, hikâyeleri... Bunlar onların üzerinde yazılıydı. Okuyordu ve sonsuz özenle katologluyordu, yerleştiriyordu, düzenliyordu... Kafasında çizdiği o uçsuz bucaksız haritaya, dünya haritasına, baştan aşağı tüm dünyanın haritasına her gün küçük bir parça ekliyordu, kocaman kentler, kafe köşeleri, uzun nehirler, su birikintileri, uçaklar ve aslanlarla dolu harika bir haritaydı bu. Üzerinde çok başarılı biçimde yolculuk ediyordu, sonra elleri piyano tuşlarında gezinirken bir ragtime’ ın ezgilerini okşuyordu.
