Neden kendi özgürlüğünü benimsemiyorsun? Yaşamak için neden illa birine tutunmak gerekiyor?
Sayfa 147Kitabı okudu
Ailenin akşam sofrasındaki konuşmalar,dönüp dolaşıp bu garip,gururlu siyah adamın malını onartıp geri alma çabalarına geliyordu. Çok saçmaydı. Bir biçimde kendi suçuydu sanki, çünkü zenciydi ve tam da zencilere özgü bir sorundu bu. Onun anıtsal siyahlığı, masada bir süs gibi duruyordu karşılarında.
Sayfa 157Kitabı okudu
Okyanus büyük ve korkutucu olduğu için çalıyorduk, insanlar zamanın nasıl geçtiğini anlamasınlar, nerede olduklarını ve kim olduklarını unutsunlar diye çalıyorduk, çünkü eğer dans edersen ölmezsin ve kendini Tanrı sanırsın. Ragtime çalardık, çünkü Tanrı'nın, kimse görmediği zaman, dans ettiği müzikti o... Tanrı'nın, eğer Zenci'yse dans ettiği müzik.
Bu konuda bir dâhiydi o, söyleyecek bir şey yok. Dinlemeyi biliyordu. Ve okumayı biliyordu. Kitapları değil, onu herkes yapar, insanları okumayı biliyordu. İnsanların üzerlerinde taşıdıkları simgeleri: yerleri, gürültüleri, kokulan, toprakları, hikâyeleri... Bunlar onların üzerinde yazılıydı. Okuyordu ve sonsuz özenle katologluyordu, yerleştiriyordu, düzenliyordu... Kafasında çizdiği o uçsuz bucaksız haritaya, dünya haritasına, baştan aşağı tüm dünyanın haritasına her gün küçük bir parça ekliyordu, kocaman kentler, kafe köşeleri, uzun nehirler, su birikintileri, uçaklar ve aslanlarla dolu harika bir haritaydı bu. Üzerinde çok başarılı biçimde yolculuk ediyordu, sonra elleri piyano tuşlarında gezinirken bir ragtime’ ın ezgilerini okşuyordu.
1890'ların sonunda eğlence dünyası, siyahların kültüründen doğan yeni bir müziği kendine mal etmeye başlıyordu. Bu müzik, ragtime ve onunla birlikte gelen dans çılgınlığı "cakewalk"dı. Aynı dönemde ragtime'la yakın bağları olan caz ve blues'un ilk soluk ışıkları görülmeye başladı ve bunların hepsinin de siyah halkın kültürüyle yakın bağları vardı; bunlar, "pis tavernalardaki", "danslı barlardaki", "kötü evlerdeki" ve nehir kenarındaki setlerin onarımının yapıldığı kamplardaki bilinmeyen ve eğitimsiz müzisyenlerin dünyasına aitti.
...caz, kimsenin kesin olarak ne zaman olduğunu söyleyemeyeceği bir noktada, bu karışımdan doğdu. Bu müziği bariz bir biçimde farklı kılan şey, içeriğindeki iki maddenin birleşimiydi: ragtime'ın hafif ve uçuk müziği ile blues'un daha ağır, daha duygusal tarzı.