❝
İnsan her acıya bir sorumlu bularak rahatlama yolunu seçmez mi zaten...
❞
Sayfa 128 - Doğan kitapKitabı okudu
"Ah! İnsanlar!.. Bütün vicdanlarıyla gizli bir sözleşme yaparak rahatlama imkanını kandırmacada ararlar."
Sayfa 142Kitabı okuyor
İnsan her acıya bir sorumlu bularak rahatlama yolunu seçmez mi zaten.
normal bir insanın vereceği mantıklı, uyumlu bir yanıt: kravat!.. Oysa deli olan biri boynumdaki bu şeyin saçma sapan, yararsız, renkli bir bez parçası olup çok karmaşık bir biçimde bağlandığını, ciğerlerime hava gitmesini ve kafamı çevirmemi zorlaştırdığını söyleyecektir. Yalan da değil, bir vantilatöre falan yaklaştığımda çok dikkatli davranıyorum, bir kaptırdım mı bu bez parçası yüzünden boğulabilirim.
“Bir deli, bana bu kravatın ne işe yaradığını soracak olsa, ister istemez hiçbir şey, demek zorundayım. Yalnızca süs olarak kullanıldığı bile söylenemez, çünkü günümüzde cesaretin, gücün, üstünlüğün simgesi haline geldi. Tek yararlı işlevi, eve gidip de çıkardığınızda duyduğunuz rahatlama; insan sanki bir şeyler kurtulmuş gibi oluyor, neden kurtulduğunu bilemiyor o başka.
"Üzüldükleri veya kızdıkları zaman küçük çocukların bir yetişkin tarafından yatıştırılmaya ihtiyaç duyduklarını söyledi. Yeterince yatıştırıldıysak büyüdükçe kendi kendimizi yatıştırmayı öğrendiğimizi. Ailemizin bize verdiği rahatlama ve gevşemeyi içselleştirdiğimizi."
Sayfa 225Kitabı okudu
durmaksızın hayatın anlamını aramanın tostun anlamını aramaktan bir farkı yok. bazen de yalnızca oturup tostu yemek gerekir.
kenarı kırık bir fincan olmakta sorun yok. bir hikayesi olanlar o fincanlardır.
hiçbir şey, pes etmeyen ufacık bir umuttan daha güçlü değildir.
Bu cılız imdat çığlığı bana anlık bir rahatlama getirmedi. Sefilliğimi görüp kabullendim, ama bunun hafifletebileceği- hayatımın değişebileceği, koşullarımın değişebileceği hiç aklıma gelmemişti.
Sayfa 19Kitabı okuyor
Bir aşk mektubunu saklar gibi saklamak istiyordum evi. Bu dünyada başından beri yapayalnız olmadığımın kanıtıydı o ev. Fakat aynı zamanda kayba, evin boşluğuna da tutunuyordum sanırım; yalnızlığın sevmesi gerektiği halde sizi sevemeyen insanlara mahkum olmaktan daha iyi olduğunu teyit etmek ister gibiydim.
Sayfa 57Kitabı okuyor
Tanrı'nın bize sahip çıkacağını biliyorum. Tanrı'nın bizim için bir planı olduğuna inanıyorum. Nereye gidersem gideyim, biz nereye gidersek gidelim ve ne kadar kötü şeyler olursa olsun, O'nun sevgisiyle teselli bulacağız.
Gözyaşları yanaklarından süzülürken başını salladı. Ve tam o an bir şey oldu, bir rahatlama ya da bir uyanma olarak adlandırabilirdi. Bir şeyin farkına varmıştım.
Onu hâlâ istiyordum.
Onu hâlâ seviyordum.
Hayatımın geri kalanı boyunca hâlâ onunla beraber olmak istiyordum.
Hayatın ağır yükünü - tıpkı bir güreşçi gibi - omuzlarımdan alabilecek ölümün getireceği müthiş rahatlama duygusunun özlemini duyuyordum... ölümden medet umma duygusuna bütün kalbimle inaniyordum.
"Sözcükler incitebilir. İyileştirebilir. Rahatlatabilir."
Sayfa 36Kitabı okuyor
Kendinizden kaçmaya ya da kendinizi geliştirmeye çabalamaktan vazgeçip yalnızca kendiniz olmaya karar vereceğiniz o güzel an mutlaka gelecek.
Sayfa 250Kitabı okudu