İskender Phytia'ya tapınağa girmesi ve kehanet istemesi için elçi gönderdi. Rahibe istediğini yapmayı reddedince kendi gitti ve kadını saçlarından tutup tapınağa sürükledi. Bu inadına şaşıran Phytia, "Hey çocuk! Sana karşı çıkmak imkansız." Diye bağırdı. Bunu duyan İskender onu hemen bıraktı. "Öğrenmek istediğimi öğrendim. Başka bir kehanete ihtiyacım yok." Diyerek oradan ayrıldı.
Sayfa 15Kitabı okudu
Ebû Saîd Sa`d İbni Mâlik İbni Sinân el-Hudrî radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
“Vaktiyle doksan dokuz kişiyi öldürmüş bir adam vardı. Bu zât yeryüzünde en büyük âlimin kim olduğunu soruşturdu. Ona bir râhibi gösterdiler.
Bu adam râhibe giderek:
- Doksan dokuz adam öldürdüm. Tövbe
Sayfa 166 - Erkam YayınlarıKitabı okuyor
- Kaybolmaktan korkuyor musun Richard?
- Ben zaten kayboldum,Rahibe.
O sırada bende iğrenç bir şekilde güldüm ve rahibe:
- Onlar şapkalarını çıkartıyorlar, bende kellemi, dedim.
Sayfa 74Kitabı okudu
Musevi
“Benne Gesserit adına ve size olan borcumuz adına sizi selamlıyor ve himayemize alıyorum,”dedi Murbella.
Kahverengi cüppeli kadın elini indirince Teg onun avucunda kontakt lenslerin parladığını gördü. Kadın başını kaldırınca etraftan hayret nidaları yükseldi. Kadının gözleri masmavi olmakla kalmayıp(baharat bağımlısıydı besbelli),Istıraptan sağ kurtulmuş kişilerin güçlü ifadesine sahipti.
Murbella onun ne olduğunu hemen anladı. Yabanıl bir Rahipe Ana! Dune Fremenlerinin zamanından beri böyle biri görülmemişti.
Kadın Murbella’ya reverans yaptı. “Adım Rebecca. Sizinle tanıştığıma da çok sevindim. Haham aptal bir kaz olduğumu düşünüyor ama içimde altın bir yumurta taşıyorum… Lampadas’ı. Yedi milyon altı yüz yirmi iki bin on dört Rahibe Ana; hepsi de sizin.”
Sayfa 458 - RebeccaKitabı okudu
... William Faulkner'in Bir Rahibe İçin Ağıt'ta yazdığı gibi: Geçmiş asla ölmez, hatta o geçmiş bile değildir. Çeşit çeşit korkulardan, fobilerden, fiziksel belirtilerden ve hastalıklardan oluşan bir zırh olarak yaşar.
Sayfa 38Kitabı okudu
Açlıktan kırılan insanlar yürüyemeyecek kadar şişman bir rahibe iyi gözle bakmıyor.
Sayfa 110Kitabı okudu
Babamın şiirlerini okuyunca, fena halde bozuldum. "Adalar Şairi" diye
bilinen Tahsin Nahit hiç de iyi bir şair değil. Ama ne yapsın ki zavallı
delikanlı? İnsan Türk şiirinin en berbat grubuna yani Fecriâtiye bağlanınca,
kötü şairliğe mahkûmdur nasıl olsa. Tiyatro alanında yaptıkları çok daha
olumlu sayılabilir. Rahibe, Bir Çiçek İki Böcek adı altında Fransız oyunlarını adapte etmiş. Çocukluğumda bunlar ve başka oyunları hâlâ sahneye konulur; hattâ bana telif ücreti verilirdi. İlk oyunu Jön Türk'ü yirmi iki yaşındayken, yirmi beş yaşındaki Ruhsan Nevvare Hanımla yazmış. Jön
Türk'ü Mamak Efendi 1908'de sahneye koymuş. Müfit Ratip bundan önce
yazılanlar tiyatro sanatına aykırı düştüğü ve sadece okunmak üzere
yazıldığı için, Jön Türk'ü Türkiye'de ilk gerçek tiyatro oyunu saymış.
Delikanlı babamın daha uzun yaşasaydı iyi bir şair olabileceğine pek
banmıyorum; ama iyi bir oyun yazarı olurdu belki.
Sargon - Musa hikayesi benzerliği
Sargon'du (MÖ 2334-2279) Bu kral Sümerlilerin iyi niyet ve ilişkilerinden yararlanarak Sümer'in Samileşmesine yol açtı ve Sumer halkının ve devletinin son bulmasına neden olacak grupları oluşturdu. Daha sonra gelen yazarlar onun yaşamı hakkında bir çok hikayeler yazmış veya uydurmuşlar. O bir rahibenin gizlice doğurduğu bir çocuğu imiş. Rahibe onu etrafi ziftle kaplanmış bir sepete koyarak nehire bırakıyor. Nehir kenarında onu Akki adındaki bir sucu buluyor, büyütüyor ve Kiş şehri sarayına veriyor. O orada içki dağıtıcısı mertebesine yükseliyor. ¹⁹
19 Bunun metni: "Ben Sargon, Agadenin kralı/Annem yüksek bir rahibe idi. /
Babami bilmiyorum, onun kardeşleri yüksek yerde otururlardı. /Şehrim Azupira num Fırat'ın kıyısındadır./Annem yüksek rahibe beni gizlice doğurdu,/Bir kamış sepete koydu, etrafını ziftledi./ beni suya bıraktı. Çıkamıyordum./ Nehir beni su çekici Akki'ye götürdü./Akki beni oradan çıkardı. /O beni çocuğu gibi büyüttü. /o bahçede beni çalıştırdı. / Bahçede çalışırken tanrıça Iştar beni gördü ve sevdi. /55 yıl karabaşlı halk üzerine beni kral yaptı. Bu öykü. Tev rat'taki Musa'nın suda bulunması olayına benziyor. Bu metnin yazıldığı yer: Benyamin R. Foster, From Distnt Days, Myths, Tales and Poetry of Ancient Me sopotamia, America 1995, p.165.
Sayfa 43 - Kaynak yayınlarıKitabı okudu
Bir adam manastırın önünden geçerken oradaki rahibe, “Ey rahip! Bu topluluğun bayramı ne zamandır?”
diye sormuş, o da, “Bağışlandıkları gündür” diye cevap
vermiştir.
Sayfa 35Kitabı okuyor
O noktada, tartışmaya karıştı; ağzı dolu konuşuyordu: “Sonra, biliyorsunuz, bu rezil, dindar insanların günahlarını sömürerek onlardan daha çok para sızdırmak için, taxae sacrae poenitentiariae’ye' ( tövbekarlıkla ilgili kutsal vergiler ) ilişkin bir yasa çıkardı. Bir din adamı, bir rahibeyle, bir yakınıyla ya da hatta sıradan bir kadınla tensel bir günah işlerse, ancak altmış yedi altın lira, on iki para ödeyerek günahını bağışlatabilecekti. Hayvanlarla cinsel ilişkide bulunursa ödeyeceği para iki yüz lirayı aşıyordu, ama bu suçu kadınlarla değil, yalnızca oğlan çocuklar ya da hayvanlarla işlemişse para cezasının yüz lirası indirilecekti. Öte yandan, bir rahibe de, ister aynı zamanda, ister başka başka zamanlarda, manastırın dışında ya da içinde kendini birden çok erkeğe vermişse ve suçundan arınmak istiyorsa, yüz otuz bir altın lira, on beş para ödeyecekti...”
Can YayınlarıKitabı okudu
Ne güzel özetlemiş hocam.
Bu ülkede bir rahibe, bir papaza, bir hahama, bir budiste düşmanlık eden laf söyleyen bulamazsınız. Ama diyanet'e, imamlara, kuran eğitimine, müslümanlara dil uzatan çok kişi görürsünüz. Çünkü bu ülkede din düşmanlığı yok 'İSLAM' düşmanlığı vardır. Bizde İslamın müdafileriyiz.
İronik
Açlıktan kırılan insanlar yürüyemeyecek kadar şişman bir rahibe iyi gözle bakmıyor.
Sayfa 110Kitabı okudu