Bir Vesta Bakiresi için en büyük suç, bakirelik yeminini bozmaktı. Bu, Tanrıça'ya ve dolayısıyla Roma kentine ihanet demekti çünkü Romalılar kentin refahının Vesta Bakirelerinin sadakatine bağlı olduğuna inanıyorlardı. Bakirelik yeminini bozduğu saptanan rahibe diri diri gömülüyordu.
Sayfa 97 - Say YayınlarıKitabı okudu
15. yüzyılın ortasında Franciscus de Platea bir tür çalışma kuralı getirip, rahibe fahişelerin gelirlerini manastırlarına göndermelerini ama manastırların da parayı kendilerine saklamamasını teklif etti. Manastırlara da ellerine geçen parayı dini işleri desteklemekte kullanmaları söylendi. Sırf zevk olsun diye seks yapan rahibelerin sayısı da bir hayli fazlaydı. Diğer evlenmemiş ama cinsel olarak aktif kadınlar gibi onlar da usulen fahişeydiler. Fransız teolog Jean Gerson “Yığınla rahibe genelev fahişesine dönüştü,”
Sayfa 99Kitabı okudu
Bu sözcükleri yazmamdan üç bin standart yıldan uzun zaman önce, II. Leto Atreides olarak doğdum. Babam Paul Muad'Dib idi. Annem onun Fremen odalığı Chani'ydi. Anneannem Faroula, Fremenler arasında tanınmış bir şifacıydı; bitkilerle şifa dağıtırdı. Babaannem Jessica, Rahibeler Birliği'nin Rahibe Analarının güçlerini taşıyan bir erkek
Sayfa 22 - Aşağıdaki metin, Hadi Benotto'nun Dar'üs-Balat'ta keşfedilen günlüklerden yaptığı çeviriden alınmıştır.Kitabı okudu
Neden rahibe yardım etmek için öğretmenden vergi alınır da öğretmene yardım etmek için rahipten vergi alınmaz?
Sayfa 26
Bir köpek olsaydı Yakov,
Geceleri sabaha kadar ulusaydı Yakov:
Oy, sıkılıyorum ben!
Oy, hüzünlüyüm ben!
Sokaktan bir rahibe geçiyor;
Bir karga tünemiş çite.
Oy, sıkılıyor canım!
Sobanın arkasında bir ocak çekirgesi ötüyor, Hamamböcekleri huzursuz,
Oy, canım sıkılıyor!
Bir dilenci asmış çoraplarını kurusun diye, Başka bir dilenci çalmış çoraplarını!
Oy, çok sıkılıyor canım!
Oy, çok hüzünlüyüm!
Sayfa 51Kitabı okudu
...
1136 yılına gelindiğinde Jutta yatağından kalkamayacak kadar ağır hastalanır.
Sponheimlı Jutta, 1136 yılının Kasım ayında, 24 yıl yaşamış olduğu Disibodenberg Manastırı'nda, henüz 44 yaşında yaşama veda ettiğinde; yanında sevgili öğrencisi, yaşamı boyunca en güvendiği, tüm sırlarını paylaştığı yardımcısı Hildegard vardır.
Hildegard ve iki rahibe, son görevlerini yerine getirmek için Jutta'nın zayıf vücudunu saran giysiyi çıkardıklarında gözyaşlarını tutamazlar;
Jutta'nın çilesini tamamiayabilmek için yıllardır belinde taşıdığı ağır zincirin üç halkası, hiçbir zaman çıkarılamayacak bir biçimde etine kaynamıştır.
Daha sonra Vita'sında yazılanlardan, Jutta'nın Hildegard'dan, ölümünden sonra giysilerinin rahibelerin önünde çıkarılmamasını neden ısrarla istediği anlaşılıyor. Buna o zaman bir anlam veremeyen Hildegard, sevgili yoldaşının yaşamına tanıklık eden acılı bedenini görünce, onun neden böyle bir istekte bulunduğunu anlayacaktır.
Sayfa 83 - Dharma
...
13. yüzyılda manastıra kapanan kadınların manastır duvarları dışındaki dünyadan ne denli habersiz yaşadıklarına ilişkin en anlamlı anekdotlardan birini vaiz Heisterbachlı Caesarius ( 1170- 1240) aktarır:
5 yaşından beri manastırda yaşayan bir rahibe hayvan ile insan arasında ayrım yapabilmekten yoksun olacak kadar dünyadan tecrit edilmiş olarak yaşar.
Bir gün manastır duvarlarını aşan bir keçi manastır bahçesine ulaştığında, bizim rabibenin şaşkınlıkla sorduğu soruları yoldaşı başka bir rahibe şöyle yanıtlar: 'Dış dünyadan bir kadın'
Bizim naif rahibe dışarıdaki dünyada yaşayan kadınların yaşlandıklarında sakallarının çıkacağına, boynuzlarının uzayacağına hemen inanır."
Sayfa 58 - Dharma
Aynı zamanda rahibe olan öğretmeni onu kaldırıp kenarda bir sandalyeye oturttu ve çenesini kapalı tutmasını söyledi.
(...) Fransızca bilmiyordu ama ona rahibe "Ortada sandık, döne döne kandık.," der gibi geldi.
EpubKitabı okudu
