Tahrim Suresi
Rahman ve Rahim Olan ALLAH'IN Adıyla
1.Ey peygamber! Eşlerinin rızasını arayarak, ALLAH'IN sana helâl kıldığı şeyi niçin sen kendine haram ediyorsun? ALLAH çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.
2.ALLAH (gerektiğinde) yeminlerinizi bozmayı (ve kefaret ödemeyi) size meşru kılmıştır. ALLAH sizin yardımcınızdır. O, hakkıyla bilendir, hüküm ve
Enbiyâ Suresi, 107-108-109-110-111-112. Ayetler
-Ey Peygamber!- Biz seni ancak alemlere rahmet-imizin tecellisi- olarak gönderdik. De ki: "Bana ilahınızın tek bir ilah olduğu vahyolunuyor. Ona boyun eğecek misiniz?" Yüz çevirirlerse de ki: "-Bana vahyolunanı- hepinize eşit olarak açıkladım. Size vaat edilen şey -/kıyamet- yakın mı uzak mı bilmiyorum. Şüphesiz ki -Allah- sözün açığını da bilir, gizlediklerinizi de bilir. Bilmiyorum, belki de o -/azabın ertelenmesi- sizin için bir imtihan ve belirlenmiş bir zamana kadar sizi yararlandırmak içindir." -Bir de de ki:- "Rabbim! Aramızda hakk ile hüküm ver. Ve Rabbimiz, -inkarcıların- yakıştırmalarına karşı yardım istenecek Rahmân'dır."
Derken taç kapıdaki Mehmed Şefik Bey'in doyumsuz enfes yazılarına, Fetih Süresi'nin ilk ayetine bakmağa hazırlanıyordu ki yanından Ahmed Hamdi Tanpınar'ın süratli geçişi kendi muhteşem yalnızlığında yaptığı bu konuşmaların önünü bir yerden kesti. Ahmed Hamdi Bey'in üzerinde her zamanki dağınık ve derbeder hali vardı. Telaşlıydı. İhtimal ki dersine yetişmek istiyordu. Sekiz on adım atmıştı birden geri döndü ve
“Süheyl! İstanbul sana emanet," dedi ve gene o telâşlı haliyle yoluna devam etti. Bu aziz ve sevgili dostu, İstanbul'a ait birçok güzelliği birlikte bölüştüğü Tanpınar'ı son görüşü oldu. Nitekim bu hadiseden takriben on veya on beş gün sonra 24 Ocak 1962'de Ahmet Hamdi Tanpınar Rahmet-i Rahmân'a kavuştu.
Sayfa 417Kitabı okudu
Fatiha suresi'ndeki 5 isim
Cenabı Hak, Fatiha suresinde 5 esma-i şerifesini zikretmiştir:
Allah, Rab, Rahmân, Rahîm ve Mâlik.
Yüce rabbimiz bu güzel isimlerini zikretmekle, ile sanki kullanma şöyle buyuruyor:
"Evvelen seni yarattım; çünkü ben İLÂH'ım. Sonra senin bütün işlerini üstlendim ve seni yetiştirdim; çünkü ben RABB'ım. Sonra sen bana isyan ettin ben isyanını gizledim; çünkü ben RAHMÂN'ım. Sonra sen tövbe ettin ve ben tevbenin kabul ettim; çünkü ben RAHÎM'im. Sonra amellerinin karşılığının sana verilmesi gerekti, bil ki ben hesap gününün yegâne MÂLİK'iyim.
Yüce Allah, kendi kitabını sırlarını hakkıyla bilendir
Zuhruf Suresi'nden
36: Her kim Rahman olan Allah'ın zikrinden yüz çevirirse biz ona bir şeytan musallat ederiz. Artık o şeytan onun yakın dostudur.
37: Şüphesiz ki bu şeytanlar onları yoldan çıkarırlar. Onlar da kendilerinin doğru yolda olduklarını sanırlar.
38: Nihayet kıyamet günü bize gelince, arkadaşına: "Keşke seninle benim aramda doğu ile batı arasındaki kadar bir uzaklık olsaydı. Sen ne kötü arkadaşmışsın!" der.
39: Onlara: "Bugün pişmanlık duymanız size hiçbir fayda sağlamayacaktır. Çünkü siz zulmettiniz. Şimdi de hepiniz azapta ortaksınız." denir.
Sayfa 357Kitabı okudu
