Rahman’ın Kulları - Garib Çoban
Bazen gönlümü ısıtmak için.
Ruhumu sobası tütmeyen evden sızan ışığa asarım.
Şehir ve her şey o pencerenin arkasında kalır.
Soğumaya yüz tutmuş ellerimde çay bardağından bir yudum almaya utanırım.
Kendimle aramdaki adabı anlamak için sızan ışığın tadını çıkarıyorum teheccüt vakti.
Çok küçük yudumlarda sıcak çay gibi halim.
Çocukların ağladığı