Merhabalar evvet arkadaşlarım bugün karşınıza yeni tema niteliği taşıyacak görselim ve efsane güzel bir kitapla geldim. Zaman ne kadar çabuk geçiyor demi gün geçmiyor ki günden güne değerlerimizi en önemli efsanelerimizi yitiriyoruz. Hep duyarız demi ne güzeldi eski zamanlar diye öyledir ya en iyi üstadlar eski zamanlardan günümüze kadar gelmiştir ve dahi ileriye kadar isimleri saygı ve rahmetle anılacaktır. Şüphesiz ki onların gösterdiği performansı yaşadığı olayları hiç kimse yaşamamıştır. Çoğumuz Tuncel Kurtiz'i Ezel dizisiyle tanıdık öyle değil mi o bizim meşhur Ramiz dayımızdı, bizler ise onu şimdilerde yad eden yeğenleriyiz. Kitabımızda ise sadece ezel dizisiyle değil hayat hikayesine, kurduğu dostluklara, tiyatroya ve oyunculuğa olan ilgisine, çektiği filmlere ve dizilere, başarılarına kısacası onu daha yakından tanıma fırsatına erişiyoruz. Hatta ve hatta onun yazar olduğunu Bölük Pörçük adlı eserinin olduğunu öğreniyoruz. Uzun lafın kısası nice üstadlar bu dünyada iz bıraktı bırakmaya da devam edecekler Tuncel Kurtiz ve diğer üstadları saygı ve rahmetle anıyoruz. Allah mekanlarını cennet eylesin diyoruz. Herkes öldürür sevdiğini diyerek tavsiye ederim. Keyifli okumalar dilerim.
96 syf.
8/10 puan verdi
Muhtevası bir akademik çalışma niteliğinde değil. Fakat birçok noktaya aydınlık getiren eser. Müfredatımızda öğretildiği gibi olmadığını gösteren anektodların bulunduğu hacmi küçük ama açtığı düşünce, bu konunun üzerine gitmeliyim içlenişleriyle dolu. Tanzimat müfredatımızda yere göğe sığmaz ama Divan edebiyatı aman aman dedirtir. Fakat bunun tem tersi olduğunu belirtilenler dışında samimi bir araştırma ile irdeledikten sonra iyice anlamış oluyorsunuz. Altı çizilecek, alıntısı yapılacak ve üzerinde bolca araştırmalara sevk eden bir kitap. Okumanızı tavsiye ediyorum. Akif İnan'ı da rahmetle anıyoruz. Selam ve dua ile...
Yeni Ufuk Dergisi / Sayı 76. Kasım 2020
Aylık Eğitim ve Kültür Dergisi.
Derginin bu sayısında, ön kapağına Yahya Kemal portresi ve onun okumaktan her zaman zevk aldığımız " Bin atlı, akınlarda çocuklar gibi şendik; Bin atlı o gün dev gibi bir orduyu yendik! mısraları yerleştirilmiştir. Arka kapakta ise geçtiğimiz günlerde, kaybettiğimiz büyük dava adamı İbrahim Metin'in portresi vardır ikisini de rahmetle anıyoruz.
Dergi sayfa sayısı bakımından az olsa da içeriği ile gönülleri sulamaktadır. PKK tarafından şehit edilmiş genç öğretmenleri konu alan, Tanrı dağı'nda yeşeren çiçek yazısıyla Kevser İrem Öztürk ve Şehit Öğretmen yazısıyla da Salih Aydın'ın yazıları şehitlerimizi anmamıza vesile olmaktadır. Ata Atunun İronik bir hikaye ile anlattığı 46 yıldır Ayakta Durmaya Çalışan Yavru makalesi Kuzey Kıbrıs Türk cumhuriyetini anlatmaktadır. Sultan Bektaş Çakmakçı'nın Türkçenin Ses Bayrağı; Yahya Kemal makalesi dosya olarak okunmaya değer olduğu gibi, yine bir Kasım ayında kaybettiğimiz, önemli değerlerimizden Osman Yüksel Serdengeçti'yi Osman Oktay anlatmaktadır. İbrahim Kafesoğlu ve Seyid Ahmet Arvasi' den alıntılanan makalelerde dergi için, her sayıda olmazsa olmazlardandır. Melisa Temiz Enver'i Anlamak makalesinde de Bab-ı ali baskınını irdelemektedir. Okuyucusunun bol olması dileğiyle.
#Kitapşuuruinsanlıkşuurudur.
Afşar Çelik / Beyim Aman.
1971 yılında İstanbul'da doğan, Afşar Çelik eczacıdır. Türk edebiyatında özel hikayeler yazmıştır.
Rahmetli İbrahim Metin, bir sunuş yazısıyla kitabın ortaya çıkış hikayesini anlatmaktadır. Konusu Azerbaycan'ın Cumhurbaşkanlarından Ebulfeyz Elçibeydir. Rahmetli Ebulfeyz Elçibey'in mücadele arkadaşlarından olan Hanım Halilova nın yazmış olduğu Ebulfeyz Elçibey ile Bağımsızlığa Giden Yol kitabından kurgulanmış hikayelerdir. 23 hikayeden meydana gelmektedir. Ebulfeyz Elçibey'in önderliğinde, Halk Cephesi'yle Azerbaycan'ın Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği'nden ayrılarak bağımsız bir devlet olma, yolunda verdiği mücadele'deki insani duyguları öne çıkaran süreci, yazar akıcı bir üslupla ortaya koymuştur. Bir millet iki devlet parolasıyla Azerbaycan Türkiye kardeşliği'ne vesile olan, Ebulfez Elçibey i bu vesileyle rahmetle anıyoruz.
#Kitapşuuruinsanlıkşuurudur.
Ne yazacağımı az çok biliyordum aslında bu kitap için.
Aşiret savaşı, cinayetler, kan vb. çünkü bu şekilde ilerliyordu kitap ama saat sabah 07.16 ve ben hiç uyumadan bu kitabı bitirdim. Dün bu kitap için hiç sürükleyici değil bırakmayı bile düşündüm yazmıştım iyi ki böyle bir hata yapmamışım.
Evet bazı bölümleri gerçekten gereksiz diyor insan ama o da konuyu anlamamız için olması gerekiyormuş dedirtti kitabın sonunda ve ben niye bu kadar ağladım inanın bilmiyorum. Biraz bahsedecek olursam,
Seher; yaşlı bir aşiret lideri yüzünden kaderi değişen evlat hasretiyle yanan ve evlat için mücadele veren, şehit anası
bir kadın devamını yazmak istemiyorum açıkçası alıp okumanızı tavsiye ederim.Bir gün kiminle tanışmak istiyorsun deseler Seher hanımı tanımayı çok isterdim açıkçası...
Halil; sisten gecenin karanlığından bile korkan, tesadüf eseri o yoldan geçerken duydugu sesler sonrası benim için dev bir kahraman olan Halil!
Hani adam gibi adam derler ya işte bunun tanımı bence Halil.
Ve Meral aslında Seher ile hemen hemen aynı kaderi paylaşan kadın ama evladını kendi elleriyle verebilecek yüreğe sahip bir ana...Şehit anası Meral
Ve vatan uğruna gelinliği ile düğün günü şehit olan Nesrin
Belki hepiniz için birer kitap yazılabilir ama ne yazık ki adınızı bile bilmiyoruz bu vatan uğruna kanını döken bütün şehitlerimizi rahmetle anıyoruz...
Oğuz Atay önsöz sevmediği, okumadığı için kendi kitaplarına da önsöz yazmamıştır. Ama ne hikmetse inatla onun kitaplarına önsöz yazan birileri mutlaka çıkmış. Bence bu bir saygısızlık örneği...
Üstelik öyle önsözler yazıyorlar ki; kitabı özetliyor, kendince çıkarımlarda bulunuyor, okuru manipüle ediyor ve spoiler veriyorlar. Okuduğum kitaplarında hep bunlar var. Bu kitabında da önsöz yazan şahıs 'başka kitabına yazıp pişman olduğunu ama buna mektup şeklinde yazdığını' söyleyince şöyle bir göz attım. Aman Allah'ım resmen 'Oğuz şöyle demek istiyor ahmak okur anlamazsın, ben anlatıyorum' der gibi... Hem kitabı özetlemiş, hem spoiler vermiş falan filan. Her yönden saygısızlık...
Kitabın içeriğine gelecek olursak, Oğuz Atay'ın düşünce yapısını ortaya koyan ve benim bir kere daha ona hayran olmamı sağlayan bir eser. Özellikle ismi çok çok hoşuma gitti, çok zekice düşünmüş sevgili Oğuz Atay. Kitap bildiğim kadarıyla da ölümünden sonra yayımlandı. Zaten kitabın sonunda da Altay Gündüz'ün Oğuz Atay ile ilgili bir yazısı var. Beni müthiş etkiledi.
Biraz dağınık bir inceleme oldu sanırım ama şu an itibariyle kitabı bitirdim ve evet ben de dağınık vaziyetteyim, idare edin.
Seni sevgi, saygı ve rahmetle anıyoruz sevgili Oğuz Atay...
