"Felsefe aslında bir hasrettir.”
“Yaşanmış süre bir uzunluk değil, derinlik ve yoğunluk sorunudur. Proust bunu anlamıştı.”
Biri çıkıp geçen zamana ve bizim onun içindeki cılız kımıldanışımıza dair bir söz edecekse, önce gidip 
Marcel Proust’un ellerini dostlukla sıkıyor. Harika değil mi?
“Ve yüzlerimiz, kalbim, fotoğraflar kadar kısa ömürlü” Berger’le tanışma kitabım. Kitabı bitirdikten sonraki ilk cümlem şuydu: Ben bu adamın beyninin kıvrımlarını sevdim. Zamanı kurcalamasını, bulunduğu tüm mekanlara dikkat kesilmesini, hem her yerden oluşunu, hem de her yerde göçmen gibi kalışını sevdim. Sevdiğine duyduğu aşkı ve şefkatini, şiirlerini sevdim. Sanattan konuşurken bana kendimi yoksul hissettirmeyen cana yakın dilini sevdim. Kardeşliği ve dayanışmayı övmesini sevdim. Daha da severim.
Son olarak, zamanında Filistin’li direnişçilere yazdığı bir mektup..Ya da, “Felsefe aslında bir hasrettir, kendini her yerde evinde hissetme isteğidir.” sözlerinin referansı:
“Beethoven'ın Piyano Konçertosu no. 5
Bugün onu Ramallah'ın girişindeki Beyt El kontrol noktasında gösteri yapan Filistinli öğrencilere gönderiyorum. Onlar da hayatlarında bilemedikleri bir mutluluk vizyonundan ilham alırlar. Konçerto'yu anavatanlarını işgal eden ve sömürgeleştiren İsraillilere karşı mücadelelerinde kullanılacak bir silah olarak gönderiyorum. Beethoven onaylıyor. Siyasete çok önem verir. Senfonisi No. 3, Eroica, hala bir özgürlük savaşçısı olduğu ve bir tiran olmadan önce Napolyon'dan esinlenmiştir. Bir günlüğüne İmparatorun adını değiştirelim:
Piyano Konçertosu no. 5, İntifada.
John Berger”
Kapak fotoğrafı: Jean Mohr-1963
Çeviri: 
Zafer Aracagök
Küçük bir ayrıntı
Bir Arap, bir Yahudi ve Ortadoğu'nun kalbi...
Amerikalı öğretmen, yazar ve radyo belgeseli yapımcısı 
Sandy Tolan'ın roman türünde eseridir 
Limon Ağacı.
Bir Arap, bir Yahudi ve Ortadoğu'nun kalbi...
Avrupa'da Nazi katliamından kaçan Yahudi Dalia ve evi Ramallah'dan (Filistin) zorla sürgün edilen Beşir'in dostluk hikâyesi... Avrupa'da başlayan Yahudi sorunundan, Filistin sorunundan, yapılan katliamlardan, zalimliklerden, Filistin zindanlarından ve diğer Arap devletlerinin (Mısır, Ürdün, vs.) tutumlarından tarihlerle ve sayılarla birlikte detaylı olarak bahsediyor kitap.
"Polonya'dan bir kalıp sabun alırsan, lütfen yüzünü yıka. Büyük bir olasılıkla benden yapılmış bir sabun olacaktır. Ve böylece ben de yüzüne bir kez daha dokunabileyim."
Beşir ve Dalia karakterleri kurgu değil, gerçek karakterlerdir. Yazar Sandy Tolan, Beşir ve Dalia ile yaptığı upuzun röportajlar sonucu kitabı oluşturmuştur. Kitaba adını veren Limon ağacı ve limon ağacının olduğu ev de gerçek. Beşir'in doğduğu ev... Okurken bir gün Ramallah'da limon ağacını ziyaret edeceğimi hayal ettim fakat üzülerek söylüyorum o limon ağacı artık yok. Yerine yenisi dikilmiş olabilir, bilmiyorum.
Kitabın akıcı olduğunu söyleyemem. Çok fazla sayı, tarih ve karakter var. Ama bunların hepsi emek. Roman olmasına rağmen kitabın sonunda neredeyse 30 sayfaya yakın kaynakça bulunuyor. Yazarın verdiği emeğe sonsuz saygı duyuyorum. Filistin ve Yahudi sorununu detaylı bir şekilde öğretiyor diyebilirim.
Not: Kitap, tarafsız olarak yazılmıştır.
