Tutku, sadece tür için değer taşıyan şeyi birey için de değerliymiş gibi gösterip onu kandıran bir vehme, bir kuruntuya dayanmış olduğu için, türün amacına ulaşmasının ardından, yanılsamanın ortadan kalkması şarttır.
Min li ber min
Û li ber sehera serê sibê neşermîne
Bila qulingê Evdal
Stûyê xwe netewîne
Bila melodiya bilûrê
Meqamê xwe negirîne
Bila dibistana dil
Pênûsa xwe neşikîne...
Seydayê Sûretvan
Ka tu rabe hêlana li xwe hilîne
Vê xeyalê li min pir nebîne
Dilê xwe li min birehmîne
Ji min re sûreteki binexşîne
Veke derê turikê huneran
Îro
Îro bila
Kanîya pênûsa te
Xeyalên min bi herikînê
Îro bila dilê min
Bi dinyayê re
Xweşiyê bikewîne...
Hata yapan kız kardeşini doğrayan bu adam, başka erkeklerin kız kardeşlerine karşı yanlış yapmamış mıydı hiç? Masum kızı kandıran kurdun kendisi, evinde hapis tuttuğu başka bir kız evladın babası değil miydi? Karısına sadakatsizlik eden erkek, namusunu savunmak adına karısını öldüren koca değil miydi? O erkekle ilişkiye giren sadakatsiz kadın da başka kadınlar hakkında dedikodu yapıp duran birisi değil miydi? Aşk ve tutku şarkıları söyleyip duran toplumla, aşık olanlar ya da tutkuya kapılanlar için darağacı kuran toplum aynı değil miydi?
Serê vê seherê
Mêjî û hestan
Di destên hevdû de
Sond xwarin û soz dan
Û nivîsandin peyman
Li min kirin ferman
Ku hew li serê rê û dirban
Li pêyî te birevin
Û bibarînin hêsran
Ez ê hew
Li pêyî te bişewitim
Te di goristana dilê xwe de
Çal dikim...