Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.13
Yazarımızın kullandığı yazı dili ve ifadeleri gerçekten beğendim ancak içerik bakımından konu geçişleri biraz kafa karıştırıyor. Bu durumu göze alanlara tavsiye ederim. Konu bakımından toplumsal olay ve olgulara vurgu yapılıyor.
Düş yolu... Hayâl yolu...
"Bilsem ki, o, şu pencerenin arkasında duruyor, orada kök salıp beklerdim. Gözümü kırpmadan, kımıldamadan, ta o, pencerenin arkasından görününceye kadar…"
Bir arayış ancak bu kadar öte anlatılabilirdi... Müthiş bir uslûp derinliği... Sevgi çokça arayıştır; kimi zaman zerre zerre, kimi zaman devasa buluşları getiren... Arayış en lezzetli cihettir; cân yaksada... Kimi zaman sevgiliye eriştirir, kimi zaman gölgesine eriştirir... Kimi zaman ise gölgesine dahi eriştirmez, som bir yoklukla kalakalırsın, lâkin âşık için buna da değer... Çünkü mesele Ona dâir bir zerrecik bir şey yapabilmektir... Neticesine odaklanmadan... Bu arayışlar günün birisinde senin o olmanla tamamlanır... İşte tamamlandığın ân yeniden bir arayışa başlarsın... Arayış, aranış; sonsuzluktur...
Arayışı sevenler adına çokça ama çokça okunulası...
BİR YOLCULUK
Kitabı beğenip beğenmemek hakkında yorum yapmak haddime değil. Fakat biraz yoruldum. Yumurtayı Hangi Ucundan Kırmalı kitabını hatırladım, onu yıllar önce liseye giderken okumuştum. Bu kitap da o kitap gibi bir meseleyi çok derinlemesine tahayyül eden bir Rasim Özdenören zihni ile yolculuk yapmaktı. Ama dönemden daha az keyif aldım, sebebini
Türk öykücülüğüne ve düşünce dünyasına yeni fikirler ve boyutlar kazandırarak unutulmaz eserler veren Rasim Özdenören, öykü ve düşüncedeki istikrarlı ve güçlü konumuyla kendinden sonra gelen pek çok yazarı etkiledi. Türkçeyi doğru ve güzel kullanmaktaki mahareti, insan ruhunun sırlarına vâkıf olması, gözlemciliği, ayrıntıları yakalamadaki ustalığı, dilde ve muhtevada yerli duruşu her kesimde kabul gördü. Öyküleri; özetlenemez oluşuyla, her defasında yeniyi ve yenilenmeyi yakalamasıyla dikkat çekti. Benliğimizi, bilincimizi tazeleyen, okuyucusunu tekraren kendine çağıran metinler ortaya koydu. Toplumdaki değişmeyi, yabancılaşmayı, uyumsuzluğu, modern çağın insanının dramını ve trajiğini sergilemedeki başarısıyla özgün bir yere sahip oldu. Bu özellikleriyle edebiyat ve düşün dünyamızın bilgesi olarak anıldı. Türk öykücülüğünün ve deneme yazarlığının gelmiş geçmiş en usta kalemlerinden biri olarak temayüz etti.
İnsanımızın paramparça dünyasına bir ışık gibi akıyor Rasim Özdenören... Denize Açılan Kapı’da, anlatımın kendisi hayatın bütün güçleriyle karşılaşıyor, karışıyor, kıvamını buluyor. Yazar, denize kavuşmak isteyen ırmaklar gibi kendi çalkantısının içinde debelenip duran insanları ‘vuslat kapısı’nda karşılıyor... Denize Açılan Kapı, insanın kendi gerçeğiyle boğuşarak akarken varıp dayandığı bir geçitteki fıtrî dinginliği, hayatın asude gidişatı altında yatan hareketli metafizik yüzünü çarpıcı üslubuyla dile getiriyor…
Bu iri iri kentlerde eksikliği hissedilen şey,o şey,acaba nedir? Ne?
Rasim Özdenören’in kent ilişkileri adlı bu kitabı çeşitli denemelerden oluşmaktadır. 48 tane denemenin oluşturduğu bu kitap yazarın kentle ilgili görüşlerini samimi bir dille anlattığı ve kanıtlamak için özel bir çabaya girmediği edebi metinlerden oluşmaktadır. Yazar kitabın ön sözünde bu kitabı yazma amacının hiçbir zaman sosyolojik ve ekonomik
İlk baskısı 85'te yapılmış kitabın. Yazarın o tarihlerde üzerinde durduğu mevzuların izahına bugün hâlâ muhtaç olması gerçeği toplumumuzun, üzücü. İslâm'ın Batı karşısındaki duruşunu ve Batı ile kavramsal olarak karşılaştırmasını, güncel bazı İslâmi meselelerin izah ve yorumunu okumuş oldum kitapta. Tesbitlerini çok beğendim. Gerçekten ufkumu açtı kıymetli yazarımız, Allah rahmet eylesin kendisine. Kitaplarıyla kaç nesli besledi... Diğer kitaplarını da okuyacak kadar beğendiğim bir yazar. Bu kitabını İslâma soru ve şüphelerle yaklaşan, kafası karışık bir tanıdığıma hediye edeceğim.
Modernleşme sonrası bocalayan ve kendine yabancılaşan Türk toplumunun anlatıldığı bir roman.
Sembolizme çokça yer verilmiş.
Rasim Özdenören'i okurken bir yanınız "Ne demek istiyor, anlamıyorum!" derken diğer yanınız imgelerle yoğrulmuş betimlemeler arasındaki mânayı anlıyor ve okumaya keyifle devam ediyor. Bu kadar derin mesajları roman ve öykü türünde verebilmek çok büyük bir meziyet.
Romandaki her bir karakterin bir ülkeyi temsil ettiğini düşünüyorum. Bazen bu bu karakterlerin diyaloglarını okuyor bazen de rüyadan rüyaya atlar gibi modernleşmeden önceki toplumun anlatıldığı bölümlere geçiyorsunuz.
"Gül yetiştiren adam" ifadesiyle kendini konfor alanına kapatmış müslümanlar eleştirilmiş. Bu noktada çok güzel betimlemeler ve diyaloglara yer verilmiş. Daha fazla bahsetmek kitabın kilit noktasını ifşaya sebep olacağından kısa kesmek yerinde olacak.
Dikkatle okunması gereken -özünde- bir düşünce kitabı.
Gül Yetiştiren Adam
Rasim Özdenören bu romanında farkı iki hayatın ve bir birinden bağımsız iki karakter üzerinden kurduğu hikâyeleri okuyoruz
Gül yetiştiren adam hikayesinde savaş sonrası değişen hayata karşı geçmişiyle olan bağlarını koparamayan. Aslında tek başına bir protesto içersinde olan karakterin kendini cezalandırılması 50 yıl boyunca kendi kabuğundan çıkmaması kedini yalnızca ibadete ve farklı renklerde ve kokuda olan güllerini yetiştirmeye adıyor , bulunduğu şehrin siluetini değişiminin kabullenmemesi ele alınıyor.
Diğer hikayede ise modernleşen dünyaya çok hızlı adapte olmuş o yaşam tarzını benimsemiş olanların içsel çöküşleri ele alınıyor. Bu hikayede ki ana karakterlerden biri olan Sitare modern dünyanın insanına birçok yönüyle benzerlik gösteriyor. Fakat bu kısımları okurken aslında sanılanın aksine zenginliğin şöhretin kişinin yalnızca gerçek benliğine örttüğü bir örtü olduğu anlaşılıyor, kimse kimsenin içindeki yaraları göremiyor.
Zannımca kitaptaki konuların bir biri ile uyum şekli hikâyelerin ardarda verilmesi doğu batı sentezini çok güzel açıklıyor.
152 syf.
·
Puan vermedi
Bu adam bir Oğuz Atay olabilecekken neden oldurmadılar acaba?Hem İslam için kalan son direniş kalemlerinden biri imiş hem de inanılmaz bir psikolojik iç- dış tahlil yeteneği var.Kitabı kaybettim kütüphaneyi düzenlerken, bulunca bitirdim ve bu kadar geç bitirdiğim için bir kez daha pişman oldum.Rasim Bey'in buradaki Sitare'si bir Oğuz Atay'ın Tutunamayan Selim'i kadar olamasada oldukça iyi anlatılmış .Ben Sitare'nin kitap boyunca bahsedilen İslami unsurlara rağmen intihar ederek ölmesini çok yadırgadım,bu Pollyannacılık değil ama daha ılımlı bir bitiş beklerdim.Doğu-Batı sentezini ve yozlaşmamızı yererken,dinin yasakladığı bir şeyi Sitare'ye yaptıran rahmetli Rasim Bey hayatta olsa nedenini sormak isterdim.Bu arada "Gül Yetiştiren Adam" kitapta bir imge olarak kullanılmış meâli de şu: İslam'da güzel koku sünnettir,o zaman güzel kokuyu sevmek ve üretmek de öyle olsa gerek diyerek düşünülmüş ve geleneklerine sahip çıkan yaşlı bir adamla kendini yozlaşmanın içinde bulup intihar eden Sitare Doğu-Batı ikileminin de başrolleri olarak ama farklı dünyalarda kitapta yer almış. Şöyle düşünün Rasim Bey iki evren yaratmış : Birinde Gül Yetiştiren Adam var, diğerinde ise Sitare.Biri Doğu , diğeri Batı.Doğu'nun gülü esasen kitapta Batı dünyasına kurban oluyor.Neyse konu çok derin kafa açmamak gerek.
Ne olursa olsun ben yine de kendimce yorumumu Rasim Bey'in kitaptaki şu sözleriyle bitireyim:
"... Taş Devri gibi ,Tunç Devri gibi insanların bir de "Gül Devri" geçirdiklerini düşünüyorum..."
Bu kitabı okurken çok merakla okumuştum. Okuduğum bir çok türden ayrı bir şekilde beni düşündürdü. İlk okuduğumda zaman kaybı olduğunu düşündüm ama yine de devam edip bitirdim. Eser durum tarzında yazıldığı için herkesin tad alarak okuyabileceği türden değil bana göre. Roman içinde birden fazla durum var ve hepsinin de sonları okurun yorumuna
Cahit Zarifoğlu'nun şiirleri öyle tek okuyuşta derin anlamını bırakmaz aklın dimağında. Kelimeler öylesine dikkatli işlenmiştir ki eğer o labirent çözülürse okuyucuyu okyanuslarda yüzdürür. Fazla söze hacet yok. Rasim Özdenören ne demiş Zarifoğlu için bir göz atalım ve arkamıza yaslanarak şiirin keyfine varalım...
Cahit Zarifoğlu’nun şiiri bunca anlaşılmaz, kapalı ya da zor anlaşılır bulunmasına rağmen, şimdiye kadar hiçbir aklı başında şiir okuyucusu (eleştirmen ya da okuyucu olarak) bu şiirleri reddetmek, yok saymak cesaretini gösterememiştir.
Rasim Özdenören
Gül Yetiştiren Adam aynı kitapta iki hikayeyi barındıran adeta dede-torun arasındaki sosyal uçurumu karşılaştırmaya yönelik yazılmış bi kitap diyebilirim. Bir tarafta yozlaşan toplumun ahlak, eğlence, sanat anlayışı ve bütün bunlar arasında kendi benliğini kaybetmiş bir grup arkadaşın çalkantılı yaşantısı işlenirken diğer tarafta Kurtuluş savaşından sağ çıkmış, neredeyse bütün arkadaşlarını kaybetmiş, toplumun gidişatını gördükçe de eve kapanıp topluma ayak uydurmamayı destur edinmiş kendini Gül yetiştirmeye adamış yaşlı bir adam ele alınmış. (Burada Gül Yetiştiren adamı Mustafa Kutlu'nun Bu böyledir kitabındaki Yorgancı Yaşar'a benzettim diyebilirim. Çünkü o da Gül Yetiştiren Adam gibi toplumun gittiği yöne doğru gitmeyip dayatılan sisteme karşı çıkarak Latin alfabesini dahi öğrenmeye gerek duymayan bi karakterdi.) Rasim Özdenören'in ilk ve son romanı olan bu eser bi romandan çok daha fazlası. Okuyacak olanlara şimdiden keyifli okumalar
#Bilinçli inanmak#
Rasim Özdenören'in "Yeniden İnanmak" adlı kitabı, inancın önemini ve insanın hayatındaki yerini derinlemesine ele alan bir eserdir. Kitap, Özdenören'in inanç konusundaki felsefi düşüncelerini ve deneyimlerini paylaşarak okuyucuya umut ve güven aşılamayı hedefler.
Kitap, modern dünya ve yaşamın getirdiği zorluklar karşısında inancın nasıl yitirilebileceğini ve yeniden kazanılabileceğini anlatır. Özdenören, bu süreçte nefis mücadelesi, manevi arayışlar ve sorgulamalar gibi konuları ele alırken, okuyucunun da kendi hayatındaki inanç sürecini gözden geçirmesine fırsat tanır.
Yazar, din ve felsefe arasındaki ilişkiye de değinirken, modern dünyada dine olan ilginin azaldığı gerçeğiyle yüzleşir. Bununla birlikte, insanın içindeki spiritüel arayışın ve açlığın hiçbir zaman tamamen kaybolmadığını da vurgular. Kitapta yer alan kişisel anekdotlar ve düşünsel derinlik, okuyucunun kendini sorgulamasına ve yeni bir inancın filizlenmesine yardımcı olur.
"Yeniden İnanmak", sade bir dil kullanmasıyla da dikkat çeken bir eserdir. İnanç konusunda yaşanan zorluklara ve çelişkilere rağmen umudun ve inancın yeniden kazanılabileceğini anlatmasıyla okuyucuya ilham verir.
Bu kitap, inancını sorgulayan herkesin okuması gereken bir eser olarak değerlendirilebilir. Rasim Özdenören'in derinlikli düşünceleri ve samimi anlatımıyla, okuyucuya inançla ilgili yeni bir bakış açısı sunar.
Yıllarını edebiyat ve dilin güzel kullanılması üzerine yoğunlaştırmış usta bir yazarın kaleminden, Rasim Özdenören' den çok kaliteli öyķüler okudum:)
İçinde 12 hikaye barındıran kitap;sade bir dille yazılmış fakat bir o kadar anlaşılır, bir o kadar da karmaşık, esrarengiz öykülerden oluşuyor. Bazen öykünün kahramanının ölü mü, diri mi olduğunu tahmin etmekte zorlandım. Kurgulama tekniği, klasik bir düş kurma alışkanlığından fazlasını içeriyor. Sanki rüya içinde rüya gibi...Hayat, ölümle içiçe; gündelik olaylar, düşünsellerle içiçe...Ama şu var ki hepsi sonuçta bir Kutsal'a bağlanıyor. Herkesin ihtiyaç duyabileceği bir Yaratıcı'ya...
Kaliteli öykü okumak istiyorum diyen siz sevgili okurlara tavsiye edebileceğim bir eser.Keyifli okumalar dilerim.
