Kafesi okuyalı seneler olduğu için Malorie'yi biraz yadırgayacağımdan, olaylar arası bağlantı kuramayacağıman korkmuştum ama Josh Malerman tam anlamıyla döktürmüş. Gece okurken ürktüm, stres oldum ama heyecandan elimden bırakamadım. Kitaba dair bitmez tükenmez övgüler yağdırabilirim ama yaratıklara değinmek istiyorum.
Her okur neyin nesi ya bu yaratıklar diye sormuştur, eminim. Kitapta cevabı vardı, bir alıntıyla hatırlatayım.
"İnsanoğlu aslında korktuğu yaratığın ta kendisidir."
Kitabı okurken, bu alıntıyı görmeden önce bu cevabı bulmuştum.
Öyleyiz, öyleler, öyle olacağız ve belki de, söylemesi çok acı ama daha kötüsü olacağız. Sadece okurken bile stres olduğumuz yaratıklara dönüştük, dönüştürüldük ya da buna dünden razıydık bilemiyorum.
Dünyaya zarar veren biziz, hayvanlara, ormanlara, gökyüzüne, toprağa, suya, birbirimize, her şeye ama her şeye zarar verdik. Dünya'yı Kafes'e dönüştüren, Kafes'in ta kendisi olan insanoğludur ama Kafes'in kendisinden korkan da insanoğludur. Tıpkı o yaratıklar gibi, bizim de aynaya bakmamızın zamanı geldi.
Sakın Şaşırma
Orhan Veli Kanık
