Bir renk yok ki, bana:
"Biraz bekle; seher vakti yaklaştı" desin.
Gönlümün içinden feryat ediyorum her an: Ah! Ne kadar karanlık bu gece!
Kız olmanın bir anlamda tutsaklık olduğunu ama bu tutsaklığın insanın aklını çalıştırıp hayal dünyasını genişlettiğini hissediyorduk; hangi rengin hangisiyle uyumlu olacağını ancak bir kız kendiliğinden seçebilirdi. Aslında kızlar bizim ikizlerimizdi, hepimiz aynı posta sahip hayvanlar gibiydik şu evrende ve bizimle ilgili hemen her şeyi bilmelerine karşın onlar bizim için birer soru işaretiydi. Sonunda şunu açık olarak kavramıştık: Kızlar kılık değiştirmiş kadınlardı, aşkı da ölümü de anlıyorlardı; bizim görevimizse, onları büyülüyormuş gibi görünen sesler çıkarmaktı.
Sayfa 43
rengin ölümü
Bir renk yok ki , bana :
"Biraz bekle;seher vakti yaklaştı" desin.
Gönlümün içinden feryat ediyorum her an : Ah ! Ne kadar karanlık bu gece!
Sayfa 31 - Demavend YayınlarıKitabı okudu