lavanta bahçelerini ve ölümü andırır yüzü
karanlığın içinden gelen büyülü kokuyu
ağlamaklıdır gri duvarlarının ardında
akladığı duyguları anlatır çığlığını
acıları ile beslenir ki çok acımasız
bana olan bakışları kadar çok
yanan gönlünü bastırdığı kadar çok
`rengin
Karanlıkta renge yer yoktur ya da karanlık renkleri yutmuştur. Karanlığın sessizliği, biraz da hayatın ölümünün sessizliğidir. usul usul batan bir günle renklerini yitirmiş dünyanın sessizliğidir.