'BEN' LEKESİ
Çarşambaydı. Ya da cumartesi. Hatırlamıyorum. Kıştı ama. Kirpiklerim üşüyordu.
Asansörde karşılaştık onunla. Daha doğrusu, son anda kendini içeri attı aceleyle. Başka bir numaraya basmadı. Aynı kata çıkıyorduk demek ki. Kızıldı saçları. Toz gibi uçuşuyordu. Biraz ürkek, çekildi bir köşeye. Dokunsan kanatları dağılıverecek bir kelebeği
Besim eğildi, iri bir gül kopararak Selmin'e verdi:
- Bunu bir bardağa koy odana götür, karşısına geç, otur, zihnini boşalt, hiçbir şey düşünme, gözlerini buna dik, on beş dakika başka hiçbir tarafa bakma. İçine ummadığın bir ferahlık, bir bahtiyarlık dolacak. İnan bana. Bir tecrübe et.
Selmin gülü tutan elini aşağıya sarkıttıktan sonra, dayısına yan gözlerle baktı ve sordu:
- Menenjit degil mi?
- Senin zekana en güzel güller bile mağlup olur. Henüz belli değil. İstersen öyle farz et. Alışmalısın. Analiz yapıldıktan sonra anlaşılacak. Benziyormuş çok. Artık düşünme.
Selmin çiçeği burnuna götürdü. Bu hareketi otomatikti. Ne koku duyuyor ne de gülün rengini görüyordu. İçinde fena günlerin sıkıntısı vardı. Zihni bulanıktı. Aydın'ın ölümüne benzer acı bir hissin içine kırmızı bir renk karışıyordu.
Sayfa 68 - Ötüken Neşriyat, 48. basım
"Öyleyse sen de durma, göster rengini.
Bir şey yap. Bir adım at.
Kendine bir yer tayin et. Sen de tekrarla o meşhur cümleyi:
Dağlar parçalansa korkma taraf tutmaktan. Niyetini gayretini belli et."
Sayfa 495Kitabı okudu
Bilim Kurgu Denemesi// Eleştirilere açık..
Ben yazdım... Demek çok isterdim ama bana ait değil site dışında bir arkadaşım bilim kurgu denemesi yazdı olumlu veya olumsuz yorumda bulunursanız sevinirim.
——————————————
İNSANLIĞIN SONU: ÖLÜMSÜZLÜK ÇEKİLİŞİ
NOT: Yazdığım öykünün birinci kısımdır. Hatta belki ana karakter Ashley'in Platonia'da yaşayacağı maceralar üzerine bir öykü serisi